Beni cândan usandırdı, cefâdan yâr usanmaz mı?
Felekler yandı âhımdan, murâdım şem’i yanmaz mı?
Kamu bîmârına cânân, devâ-yi derd ider ihsân
Niçin kılmaz bana dermân, beni bîmâr sanmaz mı?
Gamım pinhân dutardım, ben dediler yâre kıl rûşen
Desem ol bî-vefâ bilmem inanır mı inanmaz mı?
Şeb-i hicrân yanar cânım, döker kan çeşm-i giryânım
Uyarır halkı efgânım, kara bahtım uyanmaz mı?
Gül-i ruhsârına karşu, gözümden kanlu akar su
Habîbüm fasl-ı güldür bu, akarsular bulanmaz mı?
Değildim ben sana mâil, sen ettin aklımı zâil
Mana ta’n eyleyen gâfil, seni görgeç utanmaz mı?
Fuzûlî rind-i şeydâdır, hemîşe halka rüsvâdır
Sorun kim bu ne sevdâdır bu sevdâdan usanmaz mı?
Fuzuli
Sen...
Ses desem.. değilsin!
Işık desem.. değilsin!
Can mısın, cânân mi;
Derdime vakıf değil canan.
Beni handan bilir.
Hakkı vardır şad olanlar.
Herkesi şadan bilir.
Söylesem tesiri yok, sussam gönül razı değil.
Çektiğim alamı bir ben birde Allah’ım bilir.
Fuzuli
Canan Kaftancıoğlu Kadın - Başarı - Ceza
Sen çıkmadın
çıkardılar karşıma seni!
...
Sen bu kavgada,
bir nokta bile değil,
bir küçük, eğri virgül,
bir zavallı vesilesin!...
Ben, kızabilirmiyim sana?
Sen de bilirsin ki, benim
adetim değildir
bir posta tatarına
bir emir kuluna
sövmek
efendisine kızıp
uşağını dövmek!
Nazım Hikmet
AZERBAYCAN ŞEHİTLERİMİZE...
Can Azerbaycan
Masum çocukların gül yüzü,
Sivilin tatlı nidası can Azerbaycan.
Gazinin yarası,
Şehidinin kefeni,
Yollarının sözü,
Seferlerinin özü,
Kalp yürek, nar, canan Azerbaycan.