Canan ve Soyadı
@cananvesoyadi
"Kendi yaralarını kendin dikebilirsin" dedi Tanrı ve elime bir iğne verdi.
Öğretme(ye)n
Lisans
Amasya
1994
146 reader point
Joined on October 2020
İnsan gelecek ihtiyaçlarının bilgisinden mahrum bırakılmıştır.
Sayfa 33Kitabı okuyor
Adam bir yıl boyunca giyeceği bir çizme sipariş ediyor, ama daha akşama kadar yaşayıp yaşayamayacağını bile bilmiyor.
Sayfa 33Kitabı okuyor
... ölürken de yalnızdı.
Sayfa 27Kitabı okuyor
Reader Follow Recommendations
Biz her şeyimizi paylaşıyoruz da neden kimse bize bir şey vermiyor?
Sayfa 15Kitabı okuyor
Emek ucuz, ekmekse pahalıydı.
Sayfa 5 - Venedik YayınlarıKitabı okuyor
'Acım bana aitti, ama neşem çalıntıydı..'
"Ey burnu kanasa hemen kadere küsüp yüzünü ekşiten. Gülden hiç ders almıyor musun? Bütün yaprakları tek tek yolsan gül yine de gülmekten vazgeçmez. Hale razı oluş şükürdür. Gül de daimi bir şükür makamındadır."
''Başıma gelenleri, hayatın bana yaptıklarını, kayıtsızca ve yüzümde hafif bir gülümsemeyle seyrediyorum.''
“içimin bir zamanlar ne kadar ölü olduğunu asla bilmediler, şimdi de nasıl çiçek açtığımı asla anlamayacaklar.”
Medhin de günlerce tesiri altında kalırsın. O medih canın ululanmasına, aldanmasına sebebolur.
Fakat bu tesir, zahiren görünmez, çünkü methedilmek tatlıdır. Kınanmak acı olduğundan derhal kötü görünür.
Kınanmak kaynatılmış ilaç ve hap gibidir; içer yahut tutarsan uzun bir müddet ıstırap ve elem içinde kalırsın.
Tatlı yersen onun zevki bir andır, tesiri öbürü kadar sürmez.
Zahiren uzun sürdüğü için de, tesiri gizlidir. Her şeyi zıddiyle anla!
baba...
Ne sakat, ne zavallı, ne acıklıyım artık
Bana öyle yaman güç verdikçe senin gölgen,
Yeter de artar senden aldığım varlık;
Görkeminden bir parça alıp yaşıyorum ben.
Sayfa 37Kitabı okudu
Konuşmamak ne iyi, bir bilsen. İnsan elbette konuşmak istiyor, dert yanmak, haklı çıkmak istiyor. Fakat kelimeler insana ihanet ediyor, insan kendine ihanet ediyor.
Hayatı dolu dolu yaşamak, riskle göze almayı gerektirir. "Oldum demek, öldüm demektir."
Sayfa 39Kitabı okuyor
Tünelin sonunda her zaman bir ışık görenler, hayata ümitle ve anlam duygusuyla bağlananlar hayatta kaldı.
Sayfa 36Kitabı okuyor