Nalan Teyze de sormuştu: "Ne olacaksın büyüyünce?" "Ben," demiştim, "büyümeyeceğim, hep çocuk kalacağım ve mutlu olacağım!"
“Kitaplar da pahalıydı artık. Her şey pahalıydı. Memlekette hayat pahalıydı. Bir tek ölüm. Ölüm, köşe başında koluna girecek o talihsizi bekliyordu. Ölüm ucuzdu.”
“Aysel. Seni tanıdığım günü nasıl unutabilirim ki? İnsan, tanışmaların en güzelini aklından nasıl çıkarabilir?”
“Aysel nehirlerin çağıldayışı. Aysel bulutların en beyazı.”
“Dünyanın en büyük yokuşu insanın kendisi..."
Küçük sevinçler, küçük hayatların içinde büyük mutluluklar doğuruyordu.
Sayfa 68 - Everest Yayınları
“Yaşamın sonuna doğru yürüyoruz. İçimizde heves kalmamış. Yaşamaya. Sevgiye. Aşka.İnsan dediğin birbirini yer, yer de doymaz. Duygularını yer, zamanını, yaşamını, heyecanını. Aşkını, inancını. Etini yer, kalbini söker. İnsan dünyanın vebası."
Bitmek bilmeyen bir sıkıntı. İnsan, diyor Caner Almaz. İnsan dünyanın vebası: “Yaşamın sonuna doğru yürüyoruz. İçimizde heves kalmamış. Yaşamaya. Sevgiye. Aşka. Belki, diyorum, belki Neşe'nin biraz hevesi vardır. Ama çok sürmez, onu da üzerler. İnsan dediğin birbirini yer, yer de doymaz. Duygularını yer, zamanını, yaşamını, heyecanını. Aşkını, inancını. Etini yer, kalbini söker. İnsan dünyanın vebası.” Bir bayrama daha yaklaşırken, iyi insanlar dileriz sevgili okur. Sanırım şu çağda ihtiyacımız olan tek şey, iyi insanlar.
(Alıntı)
Günaydın. Bitmek bilmeyen bir sıkıntı. İnsan, diyor Caner Almaz. İnsan dünyanın vebası: "Yaşamın sonuna doğru yürüyoruz. İçimizde heves kalmamış. Yaşamaya. Sevgiye. Aşka. Belki, diyorum, belki Neşe'nin biraz hevesi vardır. Ama çok sürmez, onu da üzerler. İnsan dediğin birbirini yer, yer de doymaz. Duygularını yer, zamanını, yaşamını, heyecanını. Aşkını, inancını. Etini yer, kalbini söker. İnsan dünyanın vebası." Bir bayrama daha yaklaşırken, iyi insanlar dileriz sevgili okur. Sanırım şu çağda ihtiyacımız olan tek şey, iyi insanlar. Var olun.