Anladım ki hiç kimse, hiç kimse sen değil
Hiç kimse senin gibi canımdan öte can değil
24.03.2024
Sıyırdım kendimi öylesine verilmiş sözlerden, öylesine kurulmuş cümlelerden. Öyle bir varlık ile inşa olmuş ki ruhumun sınırları bile, hangi inançsız bedenin sözüne inanır ki yemin etse bile. Zaman yok mekân canımdan öte bir yerde, kelime tutmuş kendini, mürekkep kanıyor. Sözler göklerden ağlıyor yalan bir tehditle. Dost aynasında doğuyor Güneş bir tek, Ay Güneş'in etrafında yek. Gözlerimin perdesinde bir keder kendini ele veriyor, kaderim görülmemiş bir sabırla direniyor. Ne çaresizim, ne varlıksızım ne de uzağım ateşin gölgesinden. Gün bitmez benim için; dünde, bugünde, yarında umudum için. Kıvranırım aklımın sınırlarında, çıkamam bilmem ne için. Gönül aklı geçemez, sınır edep için. Ama durmaz da yerinde vuslat yakındır, ey nefis sakın kendini zamaneden bir nefes al ve dur. ✍🏻
MC.🦉
canımı alsınlar da,
seni bu candan almasınlar.
ben seni böyle çok,
ben seni böyle canımdan öte.
Bir yıl daha geçti ömrümden. Sahi kaç yılım kaldı gelecekten...
Yılları arkamızda bırakıyoruz her doğduğumuz günde.
Buna doğum günü diyip kutluyoruz...
Yıllardır hiç sevmem doğum günlerini, bu belki biraz kıskançlıktan biraz yokluktan biraz acıdan kaynaklanıyor ama nihayetinde sevmiyorum sonucu nedenler değiştirmiyor.
Etrafımda tüm ailenin doğum gününü kutlayan çocuklar vardı hep, ben kendime bakardım