Herkeseee öncelikle iyi akşamlar diliyorum.Ve bir kitabın daha sonuna geldimmm hemen düşüncelerimi yazıyımm…
Selahattin Demirtaş’ı öncelikle hepimiz siyasetçi kimliğiyle tanıyoruz ve merak ettiğim için kitaplarını da okumak istedim ilk kitabı
Efsun la başladım.Kitap birçok hikayeden oluşuyor ama bir yerde hepsi birbiriyle bağlantılı biraz aslında olay örgüsü karışık diyebilirim ama oldukça akıcı ve sade…İlk başta bir aşk hikayesi gibi gözükürken aslında gizli ipuçlarıyla da bir nevi yıllar boyu saklanan bir sırrın açığa çıkması da diyebilirim sonlara doğru heyecanlandım hatta ve beklemediğim bir sonla bitti ama olsun.Genel olarak beğendim kitabı…Herkese şimdiden iyi okumalar:)
Sevgilim bana seslendi ve kışın bittiğini söyledi
Güvercinler geri döndüler
Elmalar çiçek açtı
Kapıdayım,vakit sabah ve çiğ var
Baharım senin gözlerinle aydınlanıp gözlerinle güzelleşir.
İntikam isteği seni düşmanına bağımlı hale getirir, buna tutkuyla bağlanırsın. Düşmanına olan bağımlılıktan kurtulmanın tek yolu intikam yerine adalete sarılmaktır.
Empati, kendini başkasının yerine koymak değildir bence. Kendini asla başkasının yerine koyamayacağının farkında olmaktır. ateşin düştüğü yeri yaktığını bilmektir, herkesin hikayesinin özgün ve değerli olduğuna inanmaktır.
Amin Maalouf’un güzel bir lafı vardır. “Geleceğin yolları pusularla doluysa, takınılacak en berbat tavır, her şey çok güzel olacak diye mırıldana mırıldana gözü kapalı ilerlemek olacaktır,”der.
Time left scars on my soul
Dreams that I chased have all gone away
Now I sit alone
My past follows me close
So much I had planned that never began
I’ll never know.