Kaç kere gittim senden? Kaç kere geri geldim. Sen bir gittin ki; yoksun artık!
En zoru kendinle konuşmak inan. Kendi sesine ulaşmak…
Kış geçti, ben geçtim. Aklım bir delinin aklında…
“Böyle seviyorum seni” dediğimde
Ne anlıyorsan
O!
“Gönüldeki koca boşluğu, aklı loş olan anlar. Mertebe değil, bu bir ertelemedir esasında. İçerideki boşluğa seslendikçe büyür insanın kendi sesi. Boşluktandır zan altında kalışı ve kendini bir büyütecin merceğinden izleyişi. Büyük değil, küçücüğüz ya hepimiz ve en basitiyiz ya evrenin aslında… İçindeki evrene bağırır gibi seslenince kendine, şaşıracağın tek şey kendi duruş halinin değil, içinin kocamanlığıdır bana göre..”
Biliyor musun?
Hep rakı içince oluyor böyle şeyler
Yani rakı içince özlüyorum seni
Tuhaf ellerini…