Jehan Barbur... Beni kendine bağladığı o harika sesini anlamlandıran şahane söz yazarı. Geç tanıdım kendilerini biraz. Ve pişman oluverdim geçirdiğim onca zamana. Hani sorsalar 'Hayatta ki en büyük hayal kırıklığınız nedir?' diye hiç düşünmeden derim ki ; 'Çok geç tanımış olmamdır, Jehan Barbur'u hem de çok geç'. Ama hemen açığı kapatmaya uğraştım durdum. Başardım mı bilmem ama mutlu olduğumun daha doğrusu beni mutlu ettiğinin farkındayım artık her ne kadar geç olsa da. Geç olsun da güç olmasın yeter. Çatıda kaybolmanız dileklerimle...
Bir gemi geçti içimden
Sense
Geçmemiş gibi durayım istiyorsun
İçimden bir gemi geçiyor hala
Çapası kazıya kazıya en diptekileri
Pervanesine neler takılıyor bir görsen
Cerrahın elinde kalmış gibi
Her yer parça pincik
Bense hala şarkı söylüyorum, duymuyor musun?
Diyorum kendime, demek ki:
Dünle bugünün farkı
Bir telefon ucu
Bir pencere dışı
Ben dünken yok
Bugünken varsam
Mesafeler güzel
Mesafelerin aslı sevilesi
Ben değilim mesafe
Mesafe bize ait olmayan bir evde olmaktı sadece.