Çağla Atmaca
@ccaglaefla
Kitapsever, yaşam-boyu öğrenen, araştırmacı, evcimen.
Psikolog
2 Aralık
308 okur puanı
Kasım 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Psikoloji en genç bilimlerden biridir.
Psikanaliz, medikal psikolojinin bir kolu olduğu için sadece anormal vakalarla ilgilenir ve bu yüzden doktorlara mahsus olmalıdır, fakat rüya psikolojisi normal insan davranışlarına ışık tutmak için geliştirildi.
…ebeveyn neredeyse her zaman çocuğun nevrozunun ya doğrudan sebebi ya da en azından en önemli unsuru olurlar.
Okur Takip Önerileri
Çocukları analiz etmek, çok zor ve çok hassas bir görevdir. Altında çalışmak zorunda olduğumuz koşullar yetişkinlerin analizinden tamamen farklıdır. Çocuk, özel bir psikolojiye sahiptir. Tıpkı vücudunun embriyo döneminde annenin vücudunun bir parçası olması gibi, akıl da yıllarca ebeveyninin zihinsel atmosferinin bir parçası olur.
Çocuğun psişik yaşamının sadece küçük bir kısmı kendisine aittir; büyük bir kısmı hala ebeveynine bağlıdır. Bu gibi bir bağlılık normaldir ve bunu aksatmak çocuk zihnin doğal gelişimine zarar verir.
Ensest kelimesi kesin bir anlama sahiptir ve kesin bir şeyi belirtir ve genellikle sadece psikolojik olarak cinselliğini uygun bir nesneye bağlayamayan bir yetişkin için uygulanabilir.
İnsanın bilinmeyene karşı derin bir korkusu vardır.
Ebeveyne aşırı bağlılık doğal değil patolojiktir.
Bilinç düzeyinde farkına varma, ifade etmekten kaçınılan atmosferi, genel bir bilgisizliği, sıkıntılı durumu göz ardı etmeye önler; kısaca acı verici içeriğin bastırılmasını durdurur.
Bastırmanın görünürdeki yararı, bilinçli zihni endişeden, ruhu ise tüm sıkıntılardan temizlemesidir; ama buna karşılık gerçek olmayan bir şeyden, bir nevrozdan dolaylı olarak acı çekmeye sebep olur. Nevrotik acılar bilinçdışı sahtekarlardır ve gerçek acılardaki gibi hiçbir ahlaki erdemleri yoktur.
Kontrol edilmesi gereken şey hayat değil, bilinçdışıdır.
Bilinçdışı, bilinçle aralıksız bir algı etkileşimi içerisinde yaşar ve çalışır. Yoğunluklarını ya da güncelliklerini kaybeden bilinç içerikleri bilinç dışına doğru batar ve biz buna “unutma” deriz.
Sadece çocuk “ben” demeye başladığında, bilincin kavranabilir bir sürekliliği olur.
Eğer doktor bir çocuğun sinir bozuklukları ile ilgilenmek zorunda olursa; ebeveynlerin pişik durumuna, problemlerine, yaşam tarzlarına, başarılmış ya da ihmal edilmiş arzularına, baskın aile atmosferi ve eğitim metoduna dikkat etmek zorunda kalacaktır.
Çocuğun rahatsız edici tuhaflıkları, iç yaşamından çok evdeki huzur bozucu etkilerin yansımasıdır.