NEDEN ŞAŞKINA DÖNDÜ MÜSLÜMANLAR?
Daha düne kadar Kuran okuyor,
Hadis öğreniyor,
islamı öğrenmek için kapı kapı dolaşıyor,
Programlar düzenliyor,
Müslümanların çağrıldığı programlara katılıyor,
Bilgimize bilgi, amelimize amel katmaya çalışıyorduk.
Bunlarla da yetinmiyor,
Bilgilerimizi evimizde çocuklarımızla paylaşıyor,
Onların da Cenneti
Travma kaderiniz olmak zorunda değildir. İnsan organiz- masına saldıran tüm illetler arasında travma nihai anlamda faydalı olmasıyla bilinir. Bunu söylüyorum çünkü travma iyileştiğinde hayat kalitesini artırabilen bir dönüşüm gerçekleşir. Bu iyileşme için her zaman bir sürü ilaç, gelişkin prosedürler ya da uzun saatler boyu uygulanan terapiler gerekmez. Travmanın nasıl meydana geldiğini anladığınızda ve travmanın çözülmesini engelleyen mekanizmaları teşhis ettiğinizde, organizmanızın kendi kendini iyileştirmek için hangi yollara başvurmakta olduğunu da kavramaya başlar- sınız. Birkaç yalın fikir ve teknikten faydalanarak bu içsel iyileşme kapasitesini engellemek yerine ona destek vermeye başlayabilirsiniz. Burada sunulan araçlar, travmanın içinden geçmenize ve daha tam, daha özgüvenli bir benlik bilinciyle yolunuza devam etmenize yardım edecekler. Travma yeryüzün- deki cehennem olabilir ama travmanın çözülmesi de Tanrı'nın bir armağanıdır - her birimize ait kahramanca bir yolculuktur
Sayfa 22Kitabı okuyor
Cenneti, cehenneme çevirip arafta başka şeyler arıyoruz.
Çocukların bir tomurcuktan bile az dünyayı tadabildiği bir dünyada başka bir cehennem aramak küfürdür, dedi. Olivia, "Dün çocuğumun hiç olmayacağını söyledi, doktor. Bu değişmez gerçekliği uzun gecelerde saatler boyunca düşündüm. Anladım ki; aslında bir sevgiyi vermek için aynı candan ve kandan olmamıza bir şart yok. Ve sevgimi bütün çocuklara karşılıksız verebilmek, işte asıl cennet bu."
Bankalarla sıcak saatler dönemi bitti!
Özlendin be ey gözünden ışık saçan Sebati!
Bilerek veya bilmeyerek işlediğin her epistemolojik kopuş senin için cehennem çukurundan bir çukur olsun...🤔
İçimden şöyle tatmin edici bir his gelmiyor.
Ne zaman içime bir his doğsa gerçekleşmesi de ümit olarak bana yetiyor!
Ey gönül!
Dışardan görünen her canlıyı sözünün sahibi sanma!
Tanıdıkça uzaklaşılan bir soğuma vardır!
O Erler Ki
"O erler ki, gönül fezasındalar,
Toprakta sürünme ezâsındalar.
Yıldızları tesbih tesbih çeker de,
Namazda arka saf hizasındalar.
İçine nefs sızan ibadetlerin,
Birbiri ardınca kazasındalar.
Günü her dem dolup her dem başlayan,
Ezel senedinin imzasındalar.
Bir ân yabancıya kaysa gözleri,
Bir ömür gözyaşı cezasındalar.
Her rengi silici aşk ötesi renk;
O rengin kavuran beyzâsındalar.
Ne cennet tasası ve ne cehennem;
Sadece Allah'ın rızasındalar".
Saatler süren bir tefekkürün ardından şu erlerin idrakinde, bu minval üzere hayata bakabilmek... Keşke tam mânâsı ile başarabilsem, başarabilsek.
Sayfa 388Kitabı okuyor
