Şilan
@cekdaren
"İnsan evrende gövdesi kadar değil,yüreği kadar yer kaplar."
59 reader point
Joined on July 2019
Okuma Hedefleri
Kafam cam kırıklarıyla dolu doktor.Bu nedenle beynimin onun hareketinde duruyorum acıyor,anlıyor musun?
Reader Follow Recommendations
Ülkem olmayan ülkemi
Kayboluşumu aradım.
Bulmak o kadar kolay olmasa gerek diye düşünmüştüm.
Bir ters bir yüz kazaklar ördüm
Haroşa bir hayat bırakmak için.
Bırakmak o kadar kolay olmasa gerek diye düşünmüştüm.
Fazla bilmek mutsuzluk getiriyor.Ne mutlu cehaletin koruyucu rahmi içinde bir cenin gibi büzülüp yatanlara.
Acıyı küçümsersiniz,ama parmağınızı kapıya sıkıştırdığınız vakit en yüksek perdeden inlersiniz.
Siz de çok iyi bilirsiniz ki,bu dünyada insan aklının yüksek manevi dışavurumu dışındaki her şey önemsiz ve sıkıcıdır.Akıl,hayvanlar ve insanlar arasında keskin bir sınır çizer,insandaki ilahi yöne ışık tutar,hatta bir dereceye kadar gerçekte var olmayan ölümsüzlüğün yerini tutar.Buradan yola çıkarak şunu söyleyebilirim ki akıl,elimizde olan yegane zevk kaynağıdır.
Şilan tekrar paylaştı.
İhmal edilen çocuk deyince aklımıza genelde aç susuz bırakılan çocuklar gelir.
Oysa kimsenin ekmek yağlamayı veya ayakkabı bağlamayı öğretmediği çocuklar da ihmal edilmiştir. Kimsenin dişarı çıkarıp ağaçlara, kayalara tırmanması için cesaretlendirmediği çocuklar da ihmal edilmiştir. 🤸🎈
Görmesi uygun olmayan bir film başladığında kimsenin televizyonun başından kaldırmadığı ya da kanalı değiştirmediği çocuklar da ihmal edilmiştir. 🕊️🌸
#A. Portin
Şilan tekrar paylaştı.
Kafası bir kitaplıktı; ama ayrı ayrı ve hiçbiri tamam olmayan ciltlerle dolu bir kitaplık.
Birgün insan virgülü kaybetti;o zaman zor ve uzun cümlelerden korkar oldu ve basit ifadeler kullanmaya başladı;cümleleri basitleşince düşünceleri de basitleşti.
Sonra ünlem işaretini kaybetti;alçak sesle ve ses tonunu değiştirmeden konuşmaya başladı.Artık ne bir şeye kızıyor ne de bir şeye seviniyordu.Hiçbir şey onda en ufak bir heyecan uyandırmıyordu.Bir süre sonra da soru işaretini kaybetti ve artık soru sormaz oldu.Hiçbir şey onu ilgilendirmiyordu;ne evren,ne dünya,ne de kendi apartmanı umrundaydı.
Birkaç yıl sonra iki nokta işaretini kaybetti ve olayların nedenlerini başkalarına açıklamaktan vazgeçti.Ömrünün sonuna doğru elinde yalnız tırnak işaretleri kalmıştı.
Kendine özgü tek düşüncesi yoktu.Yalnız başkalarının düşüncelerini aktarıyordu.
Düşünceyi unuttu ve böylece son noktaya erişti.
A.Kanevsky"Düşünce Atlası"
