"Benim anladığım gerçek mutluluğun da bir rastlantı sonucu olmadığını, yaz yağmuru gibi birden bire başımıza düşmediğini söylemeliyim. Gerçek mutluluk, yavaş yavaş, azar azar gelir ve bu bizim hayata bakış açımızla, çevremizle, çevremizdekilere karşı davranışımızla doğrudan doğruya ilgili ve orantılıdır. Mutluluk, birbirini tamamlayan ufak tefek şeylerin birikmesinden doğuyor."
Sayfa 22 - Ötüken YayınlarıKitabı okuyor
İyilik, yola düşen, yoldan toplanan bir şey değildir. Tesadüfen ele geçen bir şey değildir. İnsan iyiliği ancak başka bir insandan öğrenir.
Sayfa 68Kitabı okuyor
Ah, kahrolası yoksulluk, insanı ne hallere düşürüyor!
"Ah, kör olası umut, sen ne zaman kesildin ki?"
İşin en kötüsü nedir, biliyor musun, anne?
Bu çocuklar niçin aç kaldıklarını anlamıyorlar. Biz büyükler açlığın nedenini bildiğimiz için bir avunma yolu buluyor, Bütün bunlar bir gün sona erecek, diyoruz. Çocuklar böyle şeylerden anlar mı hiç? Babaları savaştan dönene dek onlara biz bakacak, ellerine ekmeği biz vereceğiz.
Söyle bana, Toprak Ana, doğrusunu söyle:
"Savaşmadan yaşayamaz mı insanoğlu?"
“Zor bir soru sordun, Tolgonay. Savaşlarda yok olmuş uluslar vardır, yakılmış yıkılmış, kumlar altında kalmış kentler vardır. Öyle zamanlar oldu ki, insan izi görebilmek umuduyla çok bekledim. İnsanlar savaşa kalkıştıkça, 'Durun, kan dökmeyin!' diye karşı çıktım. Şimdi de aynı şeyleri söylüyorum: “Ey denizlerin, dağların ötesinde yaşayanlar! Ey bu dünyanın insanları! İstediğiniz nedir sizin? Toprak mı? İşte toprak karşınızda, benim. Ancak, hepiniz içinim ben, bana göre sizler birbirinize denksiniz. Benim yüzümden kavgaya gerek yok.
"Her söz zamanında söylenir."
Ne yapsan gideni geri getiremezsin.
Zamanla hepsini unutursun, sevebileceğin biri çıkar karşına. Kendini toparlayamazsan sonun çok kötü olur. Yazık, böyle harap etme kendini. Daha gençsin, önünde uzun yıllar var.
Fakat her insan bir olmuyor işte. Kederini çabucak unutup yeni bir yaşama başlayanlar olduğu gibi, geçmişin anılarından kopacak gücü bulamadıkları için acılar, umutsuzluklar içinde kıvrananlar da çıkıyor.
Zorluklara bir kişinin gücü yetmez, ama elbirliğiyle aşılmayacak engel yoktur. Güçlüklerle dolu yaşamın gizi budur.
Ah, konuşmanın ne değeri var, insan her hissettiğini sözleriyle anlatabilir mi?
Toprak ve Tarih
Zamanın başlangıcından beri, yüzyılların izi duruyor içimde.Tarihin hepsi kitaplarda yazılı değildir, insanlarda tarihin hepsini bilemezler.Ama benim içimdedir hepsi_bütün tarih.
Sayfa 32 - Tolunay ile Toprak konuşuyorKitabı okudu
Savaşı alt etmenin tek yolu vardı, bunu çok iyi anlamıştım: Çarpışmak, direnmek, yenmek.
Direnmeyeni ölüm bekliyordu.
"İyilik, yolda bulunan, gökten düşen bir şey değildir, insan insandan göre göre öğrenir iyiliği."