İngiliz edebiyatının önemli isimlerinden olan William Blake'in bu eserinin özeti şu cümlede gizli; "Karşıtlıklar gerçek dostluktur."
Melek, cennet, cehennem ve bunların içerisinde insan sembolleri. Ne cehennem mutlak kötüdür ne de cennet ve melek mutlak iyidir. Hristiyanlığın geleneksel cennet ve melek kavramlarına karşı çıkmıştır Blake. Mutlak iyi değildir cennet ve melek, cehennem de mutlak kötü değildir onun Hristiyanlık anlayışında. Meleğin kusurları vardır, cehennemin ise bilgeliği.
İncil'e ve İsa'ya saygılı fakat İngiltere kilisesine düşman olan Blake, bu eserinde geleneksel hristiyanlık inancına bir başkaldırı gercekleştirmistir.
Hayatı boyunca Londra dışına bir günlük yürüyüşten daha uzun süre çıkmamış birine göre, yaratıcı hayal gücünü metafizik boyutta dile getirmesi takdir edilesi bir durumdur.
Okuması zorda olsa, eserleri her okuyucu tarafından beğenilmesi de, benim nezdimde okunması gereken önemli beyinlerden biridir.
William Blake
Oldukça karizmatik bir ismi var değil mi?
Şair, ressam...
İmgelerle yüklü yazdıkları.
Onun ismini ilk kez bir filmde duymuştum. Yanlış hatırlamıyorsam Kaybedenler Kulübü'ndeydi:
-Hiç satmayan
