Behçet Kemal Çağlar, Sanat Dostları Birliği 'nde "yalan" konulu bir konferans vermektedir.
Konuşmasına bir soru ile başlar:
"İçinizde Yahya Kemal' in son şiiri 'Yalana Methiye' yi okuyan var mı?"
Bütün parmakların havaya kalktığını gören Behçet Kemal :
"Güzel" der, "bu hepimiz için yararlı bir konferans olacak. Çünkü Yahya Kemal 'in böyle bir şiiri yoktur."
hemingway'in bir hikayesinden çağrışımlarla
kadın ve adam oturuyorlardı
uzakta beyaz dağlar vardı
gara girmek üzereydi Barcelona-Madrid treni
kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
adam düşündü, düşündü, düşündü
aşkımız bitmesin isterim dedi
biralar içildi ve başka içkiler
kadın ve adam kederliydiler
ne birleşiyor, ne ayrılıyordu elleri
neden, neden sönüp gider bir aşk
acının silinmez tortusunu bırakarak
onulmazca inciterek yürekleri
kadın daha gerçek bir acıyla yaralıydı belki de
tasalı bir sevecenlikle baktı erkeğine
gözyaşları içinde gülümsedi
kadınla adam oturuyorlardı
aralarında bir masa vardı
ve hüznün aşılmaz engelleri
Okur Takip Önerileri
Dünyayı tanıdıkça hoşnutsuzluğum daha da artıyor; her geçen gün insan karakterinin tutarsızlığına ve akıllı, duygulu görünenlere bile güvenilmeyeceğine olan inancım güçleniyor.
