"Zira kimse kendi kendisinin arkasında bile duramıyordu. "
Mutsuzluk kadınların yüzünü susuz kalmış çiçekler gibi önce eğer, sonra soldurur, nihayetinde kurutur. Bütün hayatını "Keşke okusaydım, keşke çalışsaydım. En büyük pişmanlığım çalışmamk. Çalışsam Musa'yı ilk maaşta boşardım" diyerek geçiren Cevriye Teyzeme ailemizden hiç kimse "Boşan kardeşim, ben arkandayım" diyememişti.
Sayfa 24Kitabı okuyor
Cevriye bu adamdan ne istiyordu? Niçin ona gelmişti ? Niçin onu görmek, onun karşısında oturmak, onun yüzüne bakmak, onun çevresinde ve yanında bulunmak istiyordu?
Cevriye bunu kendi kendine izahtan acizdi.
Sayfa 78
Onda bulduğu bu harikuladelik neydi ?
Sayfa 77
Cevriyem, aşk midye tavasına benzer; sıcağı sıcağına güzeldir.
Allah, bize bu dünyada neye mahrum kaldıksa onların hepsini öte dünyada verecekmiş. Öteki dünyada. Belki bana orada bir de anne verir.
Sayfa 156Kitabı okudu
Ölümü imkanların en sonuna kadar mübah görmüyordu. Hiçbir şeyin kalmadığının zannedildiği zaman bile ümit vardı. Çünkü hayat sayısız ihtimal ve imkanlar demekti.
Sayfa 187 - Doğan Kitap