Cemre Yılmaz
@cey_lmaaz
Okuyorum ve yazıyorum
KİMYAGER
Üniversite
Aydın
Hatay, 6 Temmuz 2003
29 okur puanı
Haziran 2022 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
"Yüreğim konuşurken ben susmayı beceremem."
Sayfa 11Kitabı okuyor
Daha önce de böyle zehirli sarmaşıklar gördüm ama insanı kodese sokmaya bu kadar yatkınını hiç görmedim.
"Bu hikayede rastlantının vicdana oldukça kötü işler yüklediğini söyleyerek, onu susturmaya çalıştı."
Sayfa 92Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
"Çünkü halk, soyluların iyi günlerde onlara baskı yapmalarına, kötü günlerde onları kalleşçe ortada bırakmalarına göz yummak istemiyordu."
"Her zaman, her tehlike dakikasında iyi kötü bir güce sahip olduğu sanılan insanlardan herkes medet umar."
"Öğretmen Hanım, namus kadının yüzünü açıp açmamasında değildir. Din de peçe demek değildir."
Sayfa 33 - CanKitabı okudu
"Kendileri bir başkasının cebinden alırken yüzleri aydınlanır, gülümserler, ama kaybetme sırası onlara geldiğinde yastaymış gibi ağlarlar."
Sayfa 23Kitabı okudu
"Bir gece yarısı, bir çölde yolunu şaşırıp kalmış adama, uzaktan görünen bir ışığın değeri nedir?"
Sayfa 167Kitabı okudu
"Biliyordum ki, toprak katı ve tabiat zalimdir ve insan cinsi bozuk bir hayvandan başka bir şey değildir; biliyordum ki, insan hayvanların en kötüsü, en bayağısı ve en az sevimli olanıdır. Evet bilhassa en az sevimli olanıdır."
Sayfa 18 - İletişimKitabı okudu
"Niçin bu ruhumun bu ateş gömleği sırtımdan canıma geçiyor? Gözümden, dilimden kızıl, yakıcı yenlerini gösteriyor..."
Sayfa 29Kitabı okudu
Ne tuhaf aşk denen şey! Şimdiyi hiç yaşayamıyorum sanki! Bir yandan, bıkıp usanmadan gelecekte ne olacağını düşünüyor, öte yandan da bütün hareketlerini ve sözlerini anlamlandırabilmek için olup bitenleri yeniden defalarca düşünerek geçmişte yaşıyorum.
"... Ve insan her yerde bir ve eşittir ve Cumhuriyet her zaman en iyisi ve bilim her şeyin başıdır."
Sayfa 124Kitabı okudu
"Ruhunu altüst eden şey değersizlik duygusuydu, kendini bir hiç gibi hissetmesiydi."
Sayfa 15Kitabı okudu
"Kör gibiydiler, hiçbir şey görmüyorlardı sanki. Sokak önümde uçsuz bucaksız bir deniz gibi uzanıyordu. Sulara fırlatılmış bir çakıl taşı gibiydim; dalgaların dövdüğü, oraya buraya attığı, kıyıda bir yere bırakılmak üzere yuvarlanıp duran bir çakıl taşı..."
"Tutsak ozanın dediği gibi, kişiler sevdiklerini öldürürler."
