...Farklı hisseden, farklı hassasiyetlere sahip
ve farkındalığı güçlenmiş başka bir insan haline geldiğimi
biliyorum. Daha iyi bir insan olduğumu iddia edecek
cesaretim yok elbette, ama daha mutlu bir insan olduğumu
biliyorum, çünkü o buz gibi donuk hayatım için
yeni bir anlam buldum, yaşamın kendisinden başka bir
sözcükle açıklayamayacağım bir anlam. Ait olduğum kesimin
normlarım ve kalıplarım boş bulduğum için artık
ne kendimden ne de başkalarından utanıyorum. Onur,
suç, günah gibi kavramlar bir anda soğuk, metalsi bir
tını kazandı, bunları dehşete kapılmadan telaffuz edemiyorum
artık,...Belki başkalarının günah diye adlandırdığı bir başka uçuruma, belki de yüceliklere sürükleyecek. Bunu bilmiyorum, bilmek de istemiyorum....
Çünkü sadece kendi kaderlerini bir gizem olarak yaşayabilenlerin gerçek anlamda yaşadıklarına inanıyorum.
