Eylül Yılmaz
@chavois
Bana teslim olduğunda özgürlüğün başlar
iş sağlığı ve güvenliği
lisans
Kocaeli
7 June
45 reader point
Joined on January 2021
Şu anda okuduğu kitap
Sabitlenmiş gönderi
Özür dilerim. Yalan söyledim. Halbuki ailemden böyle görmedim ben. Bir zamanlar iyi biriydim... İyilik damla damla düştü gözlerimden!
Anlamıyorlar, nazlanıyorum sanıyorlar oysa hiçbir şey istemiyor içim.
Beni dost olarak kaybettiğin düşman olarak kazandığın anlamına gelmez. seni her zaman ziyafette görmek isterim ama benim masamda değil.
Reader Follow Recommendations
Yanlış bir hayalin şehrinde kaldım
Sevdiği ben değilim
Anlatamam
Sonra bir gün benim en sevdiğim gitti.
Ben neye üzülsem hep ona ağladım.
Umut gibi umutsuzluğun da acısı bitti. Sabır denilen cezada soğudu yürek. Kalktım yürüdüm elimdeki çaresiz soruyla: insan neden hep sona bırakır kendini?
''İnsan birbirini gerçekten seviyorsa ona pamuk ipliğiyle bağlanmalı bence ve kalan ömrünü o incecik bağın kopmaması için adamalı...'' -
dostoyevski, hapishanedeki bir köpekle, insan ilişkileri üzerine gözleme dayalı bir deney yapar. köpeği takibe alır ve yanından geçen her mahkumun onu tekmelediğini gözlemler. ilginç olan şey, köpeğin mahkumlardan kaçmaması ve yanına bir mahkum yaklaştığında eğilerek tekme pozisyonu almasıdır. köpeğin her yanından geçen her mahkum köpeği tekmelemekte ve köpek buna bir tepki vermemektedir.
dostoyevski de, bir gün köpeğe yaklaşır ve onun başını okşamaya başlar. köpek bir süre şaşkın şaşkın ona baktıktan sonra, hızla yanından uzaklaşır ve acı acı havlar.
önüne gelen mahkumun tekmelediği köpek, o günden sonra nerede dostoyevski’yi görse ondan kaçar ve ona bir daha asla yaklaşmaz.
Garip değilim ama kötüyüm. Böyle olurum bazen. Canım hep ağlamak ister...
TOLSTOY
Sevginin en çok şefkate dayanan yanını sevdim ve ben aşkı evvela derin bir merhamet zannettim...
Yangın düşmüş kor, kor
Yanmış gönlüm yer, yer
Duydum sağdan, soldan
Vazgeçmişsin benden
Doldur, bardak dolsun
Yanmış gönlüm, yansın
Sana da aşk olsun
Vazgeçmişsin benden
Uzayan kısalan saçlardan, sana ait olmayan anlardan,
gitmediğin yollardan yorulmadın mı?
canım,
birini pencere kenarına çiçek koyacak kadar sevmek lazım.
his boşluğu ve iç burkulması diye bir şey varmış.
çok sevince anladım.
hayat, o evde yerin yok diyor. yerini bil.
evdeki ve sokaktaki tüm savaşları kaybettiğim yerdeyim.
hala güzel olduğunu bilmeden, güzel duranı seviyorum.
ellerini takip ediyorum, hala.
elin ısısıyla kalbin ısısı birbirine ne yakınmış.
kalp sıkışıyor, el buz.
yüzümü yağmura uzatsam geçecek diyorum.
geçmiyor.
ev buz.
anlamaktan yoruldum.
sarılmaktan.
sen, o evde - sarılmaktan korkanların en uzağında dur, olur mu?
öyle birine aşık ol ki, her şeyi unut. dans etmeyi hatırla.
birini pencere kenarına çiçek koyacak kadar sev.
Çok savaştım ama aştı bu dalgalar boyumu yolum uzun yolum yokuş ve zorlu artık kaybedemem çok fazla zarar gördü ruhum