direk içine çekti!
ne okuyacağıma karar vermek için başucuma koyduğum kitaplarımı karıştırırken, elime aldığım ikinci ya da üçüncü kitap idi, her zaman olduğu gibi ön-arka kapak, kolofon, ithaf, epigraf vs. derken bir süre sonra kendimi sayfalarca ilerlemiş olarak kitabı okur halde buldum. elimden bırakamadım hemen her yerde benimleydi ve uzun sürdü bitirmek evet ama asla sıkıcı olduğundan değil ama sindirilebilmesi için vakit gerektiğinden idi. kitabı bugüne kadar defalarca görmeme, duymama rağmen, neden bir kere dahi elime alıp bakmamıştım anlamış değilim, demek vakti değildi deyip geçiyorum.
kitabın 22. bölümünü okurken beynime çiviler çakıldı. sene 2019 sonu ve 2020 başlarında, bir sebepten, ve sonra -dünyadaki hemen herkes gibi- bir başka sebepten muzdarip olduğum ve yalnız yaşayan biri olarak kurduğum cümleleri ve yaşadığım o kabus anları tekrar tekrar yaşattı.
