#RafahOnFıre
Ne yapiyoruz ya biz cidden ne yapiyoruz !!
Böyle sadece izliyicek miyiz?
Elleri bagli bir sekilde oturmus günlük hayatta devam ediyoruz aslinda ellerimiz bagli degil onu böyle birbine bağlayan biziz sadece izliyoruz sonu gelicekmis gibi..
Evet gelicek sonu gelicek ama ilk bizim sonumuz olucak.
Hic mi aci vermiyor o görüntüler, o çığlıklar, o haykırışlar.. Ya da aci veriyorsa nerde tepkisi biz bu muyuz cidden müslümanlik bu mu !!
Müsluman kardesini diri diri yakildigini görüp, onun su an kotu oldugunu bilip, onun su an aç oldugunu bilip, geceleri uyuyamadigini bilip, acilar icerisinde oldugunu bilip daha pek cok sayamadigim buraya yazmaya gucumun yetmedigi her seyi bilip, hicbirsey yapmamak mi
Kiyamettin yaklastigini göz göre hicbirsey yapamiyoruz
YA INSANLIK BU ATESI SÖNDURECEK YADA BU ATES TUM INSANLIGI SÖNDÜRECEK
Biz kendi medeniyet ruhunu müslumanlik ruhunu tammen kaybettik cahit zarifoğlunun dedigi gibi: "Böyle bir çagda yasamak imtihan olarak hepimize yeter"
İnsanlık denilen şey bu kadar karmaşık olmasına rağmen anlamak için bunca çabayı sarf ediyor olmak ne kadar doğruydu acaba?
Anladığımızı sandığımız hisler ne kadar anlaşılmıştı, gerçekten anlamış mıydık yoksa anladığımıza inanmak mı istemiştik? Gerçek doğru nedir? Bu sorunun cevabı kişiden kişiye değişiyorken asla peşini bırakmıyoruz. Kendi kabul ettiklerimizin ötesini görmekte zorlanıyor kabullenemiyoruz.
Somut şeylerin bile gerçekliğini bazen sorguluyorum içimde oluşan ruhani ya da sadece sinirlerime bağlı olan bedensel reaksiyonları nasıl anlayacağım? Hatta en komiği olan şunu sorayım, bu soruları sorarken cidden bir şey hissedebilir miyim?
Anı yaşamak için yaşıyoruz, psikolojik olarak kendimize motive olan bir sürü şey söylüyoruz fakat sonunda ne kadar yapıyoruz ne kadar bununla var oluyoruz? İnsan yeni tanıştığı birisine kendisini gerçekten gösteriyor mu yoksa olmak istediği kişiyi mi anlatıyor? İnsanlar olmak istediği kişiler olamadıklarını biliyorlar ve bunun bilinciyle içten içe perdeleri çekiyor arkalarından yaşıyorlar. Önde bir sahne arkada gerçekler.
Kendi benliğimizle olan yüzleşmelerimiz bile kendimizi avutmaya çıkıyor. Bunu bile bile kendimize kızmıyorken başkalarına nasıl kızabiliriz? Kızmamalıyız ama kızıyoruz. Ardındaki yanlışı yaptığımızı biliyor olmanın rahatsız ediciliği ile kaçınmaya çalışıyoruz. Kim ki ahlaksızlıktan çok bahsediyorsa en büyük ahlaksızlar onlardır demişler aynı bu misal.
Bilmiyorum; ben vaktinde kimi sevdiğimi bilmiyorum; hayal miydi rüya mıydı; öyle biri var mıydı; biz var mıydık; bilmiyorum...
Öyle biri olduysa şimdi nerede nasıl ; neler yapıyor ; malûm bensiz bir hayatı olmayacağını söyleyip duruyordu çünkü ; ve benden asla vazgeçmeyeceğini ...
O bana ; yalnız bir sevgili değildi ki ; insanlar bunu bilmiyordu
Nihal Atsız, Sinanoğlu, Renan
_Nihal Atsız:
_Bu memleket gerizekâlılarla, delilerle, ruh hastalarıyla doludur. _En büyük kahramanlığı yapsanız bile en küçük bir karşılık beklemeyiniz.
_Bütün dünyada yurt düşmanlarına müsamaha
Bu ben miyim, ben miyim cidden.
Yapmam gerekenler ile yaptıklarım neden hep bir savaş halinde.
Yapmam gerekenleri ben mi planlıyorum, başkasının kuklası mı olmuşum bu hayatta.
Ben kimim, ne istiyorum, ne yapıyorum.
Durmak bazen her şeyin ilacı derler. Zaman her şeye iyi gelir derler. Zaman gerçekten her şeye iyi mi gelir.
Aynı şeyleri sürekli düşünmekten insanı bitkin bırakmaz mı.
Çok yoruldum Allah'ım. Yardım et yarabbim.
Şimdi tekrar ne yapsam dedirtme bana yarabbi
taşınacak suyu göster,kırılacak odunu
kaldı bu silinmez yaşamak suçu üzerimde
bileyim hangi suyun sakasıyım ya rabbelalemin
tütmesi gereken ocak nerde?
İsmet Özel
Dans gibi, oyun gibi, hayat gibi bir şey
Gece 4.21 benim overthingistan'a dalıp içimi 1000kitap'a dökme saati. Hani kaydediliyor tabiki ama bir de ben söyleyeyim: yıl, 2023 aylardan ağustos ve bugün ağustosun 7. günü. Az önce galerimde 2021 17 ağustosta çektiğim yıldız fotoğrafımı ararken bir videoya denk geldim, bir de bir kaç fotoğrafa. O dönemler hala hayatımın bir parçası