Çigan Gözler
Çok sıfırlı bir şeydin sen eskiden
Yıldızlarca uzaktı güzelliğin
Şimdi o şarkılar yok söylediğin
Ne senden iz kaldı ne o sevginden
Ne varsa yıkıldı inandığımız
Her şey aslına dönüyor sonunda
Tek başına dünyanın bir ucunda
Bir sıfırsın şimdi yapayalnız
Bak bütün rakamlar bırakıp gitti
Seni eski günlerine terkettik
Sonunda haklı çıktı aritmetik
İki kere iki yine dört etti.
Ümit Yaşar Oğuzcan, Çigan Gözler, Sayfa 32, 1962, İstanbul
》Kitabın önsözünde, "Bendeki şiir; önce bir damlaydı. Rahmetli babamdan geldi, anamda biçimlendi, özlendi, bütünlendi." diye anlatıyor şiir serüvenine başlangıcını Ümit Yaşar. Küçük yaşlardan itibaren başlayan ilgisinin onu kocaman Ümit Yaşar yapması çok kolay olmamıştır herhalde.
》Sözünü ettiği damla, ailesindeki sıkıntılı durumlar,
Çigan Gözler
Ya Sensizlik Ölmekse
Bir zamanlar sen vardın ya ben böyle yok değildim
Düşünürdüm neyi mi? Hep seni odalarda
Kimdi bana benziyen baktığım aynalarda
Senden başkası mıydı o sessiz beklediğim
Çigan Gözler
Çağrışım
Ne zaman seni düşünsem içim ürperir
Seninle geçen her saat, her gün gelir aklıma
Bir akşam vakti gelir, bir deniz kıyısı gelir
O eşsiz hatıralar bütün gelir aklıma
Ne yapsam unutamam yaşadığımızı
Sevgindi sevgilerin en yalansızı
Şimdi nerde bir gül görsem kırmızı
Dudaklarımı uzun uzun öptüğün gelir aklıma
Bir çıban büyürcesine ortasında gecenin
Dolar yüreğime hüznü seni sevmenin
Dünyada ne benim yerim var artık ne senin
Ağlarım başucunda ölümün gelir aklıma
Ümit Yaşar Oğuzcan, Çigan Gözler, Sayfa 23, 1962, İstanbul
Al beni de erit ateşinde gözbebeklerinin
Erit beni
Ruhumu aşkının potasında yak
Kahrolsun bu karanlıklar
Bu mesafeler
Bu zaman
Ben seni istiyorum
Ya seninle yaşamak
Ya da sende yok olmak