Rus edebiyatında dışavurumculuk (veya anlatımcılık) akımının babası sayılan Leonid Andreyev’in kısa ama oldukça etkileyici savaş karşıtı novellası.
Savaşı bütün gerçekliğiyle, süslemeden okuyucunun yüzüne vuruyor. Kitabın iki bölümünün ilki 1904 Rus-Japon savaşının içindeki bir subayın ikincisi bu subayın cepheden uzaktaki kardeşinin günküklerinden oluşuyor. Savaşın insanlara verdiği fiziksel zararları bir kenara bırakıp insanların psikolojilerini nasıl yıktığı, insanları yavaş yavaş nasıl delirmeye sürüklediğinin üzerinde duruyor.
Yazar, kitap 1905 yılında yayımlanmış olsa da Birinci Dünya Savaşı'nda görülen ve terimleştirilen "shell shock" (savaş bunalımı olarak türkçeleştiriliyor) durumunu tanımlanmadan yıllar önce kitabında anlatmış. Okuduğum en iyi savaş kitabı diyebilirim, herkese öneririm
