❝Ashab-ı Kehf'e rahmetten bir uyku
Bana pişmanlıktan bir kuytu
Kıtmîrden aşağı bir makam
Kıtmîrden pespaye bir yaşam
verildi.
Kokusu üzerimden çıkmamış şu pis çağdan bana ne kaldı ?
Azgın dişlilerini vicdansızlıkla bilemiş
Şehvetten ve cüzdandan idrak dilemiş
İnsanlığı bir ciklet gibi ağzında çiğnemiş
dokusu üzerime yapışmış şu habis çağdan bana ne kaldı ?
Ne MUHAMMED var ALLAH'ım Ne de bir ALİ
Aklı dolu put herkesin putlar herkese sevgili
Ezanlar önce bizim yüreğimizde sustu
Ebuzerler önce bize küstü
Hırs heva ifratını ruhumuza kustu
Bilemedik affet... Kulluk en büyük süstü...❞
▪︎Çarkı Çarpık Çağa | Hüseyin Arlı
“Hayat bakkal gibi çalışan bir mekanizmadır. Ne verirsen onun karşılığını alabilirsin. 50 kuruş veriyorsan ciklet alabilirsin. Oysa çoğu insan 50 kuruş verip bakkalı almak istiyor. Bu hayatta herkes çalıştığının karşılığını alır.”
Semih Saygıner
Bir metne, eski, çok eski bir tümcenin anlatımına bir kez daha dönüyor gibiyim şimdi. Onca insana, ilişkiye ve özleme karşın bitirilememiş, dilendiğince yazılamamış, yepyeni sözcüklerin çağrışımıyla yepyeni anlamlar kazanmış bir tümce sanki bu, zamanla uzayacak, değişebilecek, bambaşka metinlere, kim bilir, belki de bambaşka söylemlerle
Birdenbire
her şey birdenbire oldu
ben birdenbire gördüm seni
sen birdenbire sevmedin
ben birdenbire var oldum
birdenbire ağladım
birdenbire güldüm
karşı komşunun sesi birdenbire oldu
Her acıyı ciklet çiğneyerek karşılayan ve bir omuz
silkmesiyle geçiştiren kızlardan biri olmuştu sonunda. Başka türlü ayakta ve
hayatta kalınamayacağını öğrenmişti çünkü.
Üç Aynalı Kırk Oda