Hayat bazen insanları, birbirleri için ne kadar cok şey ifade ettiklerini anlasınlar diye ayırır.
Yapan, kendine yapar
Nefis üç köşeli dikendir, ne türlü koysan batar.
#287 unutma
Arkadaşlar normal bir eti puf'un üzerinde 287 tane çikolata parçacığı varmış haberiniz olsun
Doğup büyüdüğüm İkizdere sokak Fevzi Çakmak mahallesi Sefaköy Küçükçekmece İstanbul'da kiralık ufak bir dükkan var. Küflü çikolata satmayacaksanız ufak bir şey açmaya uygun. Düşünürseniz bakabilirsiniz
Film izlemeden önce geceye Ülker cikolata albeni ile damga vurmak 😊🍩🍩
Süt içtim acım hafiflesin diye
Çikolata yedim bir köşeye çekilip
Zehrimi alsın diye
Sayfa 37Kitabı okuyor
Hepimiz, içimizde bir kutu kibritle doğarız. Ama tek başımıza bunu yakamayız. Sevdiğimiz insanın nefesi, müzik bunlardan biri parlamaya neden olur ve içimizdeki kibritlerden birini yakar. Bir an yoğun bir heyecan hissederiz. İçimize çok hoş bir sıcaklık yayılır. Bu sıcaklık zamanla yavaş yavaş yok olur. Sonra yeni bir parlama olur ve içimizde bir kibrit daha yanar. Bu duyguyu yaşamak isteyen herkes kendi içindeki patlayıcıları keşfetmek zorundadır.
Elbet birgün karanlıklar aydınlığa kavuşur ,
Elbet birgün yıldızlar tekrar canlanır ,
Kış uykusuna yatan ayılar elbet uyanır ,
Çikolata yiyemeyen çocuk elbet birgün onun tadını alır ,
Çöp toplayıcıları belki birgün mücevherler bulur ,
Ceylanlar , Aslanlardan elbet birgün hesap sorar ,
Can alan silah elbet Birgün ağlar .
Elbet birgün düşkün kalkar Zengin düşer
O zaman alametler tamamlanır elbet herkes hakkını alır .
"Düşündüm ki canım çikolata istiyor. İçeri girdim ama hangisini alacağıma karar veremedim. O kadar çok seçenek var ki. Çok fazla. Ki bence bunu kasten yapıyorlar."
İlk sevgilim çikolata kokardı.
Son sevgilim ölüm.
Ben ölüm kokan son sevgilimi sevdim en çok.
"Annem her zaman hayatın bir kutu çikolata gibi olduğunu söylerdi.
İçinde ne olduğunu asla bilemezsin!"
🎬 Forrest Gump • (1994)
Gerçek şekerin neslinin tükendiği, şeker pancarının bulutların arasında, dodolar ve horozlarla raks ettiği bir dönemde, insanların elinde sakarinden başka bir şey kalmamıştı. Revaninin tadı kaçmış, baklava üreticileri tuzlu baklava yapmayı deneyerek son bir çırpınışın ardından kepenklerini kapamışlardı. Haysiyet sahibi hiçbir tatlıcı, sanatına sakarin denen mendeburu yaklaştıramazdı... O gün bugündür dünya daha tatsız bir yerdi ve karabiberli çikolata yüzünden zırt pırt hapşıran insanların burun delikleri genişler olmuştu.
Sayfa 26 - Acayip kitaplar serisiKitabı okudu
“Sen sıcak çikolata seviyorsun, değil mi?”
“Hatırlıyor musun?”
“Elbette hatırlıyorum.”
