Geçen bir ahbaba uğradım, yüzünden düşen bin parçaydı: “Hayrola?” dedim: “Ev sahibi kirayı iki misline çıkarmak istiyor” dedi. “Peki ne yaptınız?” “Avukatı aradı, ben de ağza alınmayacak küfürler savurdum herife… O da: “Şu anda suç işliyorsun” dedi. Ben de: “Suç işlemek ne ki, yerini söyle gelip cinayet işleyeyim!” dedim.
“Yapma ağabey, bu iş böyle olmaz, senin ağzından çıkanı kulağın işitiyor mu?” dedim: “Kardeşim; bir adamın cebinde parası yoksa baba değildir, koca değildir, dede değildir, komşu değildir, yani insan değildir!” dedi.
Aslında düne kadar bir melek olan bu adamcağızın gerçekte hiç kimseyle derdi yok, bu adam geçinemiyor. Artık elinde salahiyeti, gücü, imkânı olanlar çare bulsun, laf karın doyurmuyor, yazık oluyor, yüreğimiz parçalanıyor, elden bir şey gelmiyor...
Alıntı.