Geçenlerde fotoğrafını gösterdiler, saymayı bıraktım, kaç yıl oldu unutmuşum. Güzellikten bir kaybın yok fakat gözlerinin etrafında ince ince çizgiler, içindeki parıltı seni de terketmiş anlaşılan. Sonra döndüm aynaya, kendime, alışmışım ya sanki hep böyleydim. Düşündüm taa o zamanları, ne kadar da gençtik, kaygılardan bihaber... Artık serden geçtik, bizden geçti, saçlarıma aklar düşünce uysallaştı, ne yana tarasam durur, sakalımda aklar gençliğimi unutturur. Şunu farkettim; parıltısı yok ama bakışlarımız aynı. Dedim ya, biz yaşadık, zaten şunun şurasında ne kaldı? Biraz daha temaşa edip gideriz birbirimizden bihaber... Olsun, yine de kendini ve çiçeklerini ihmal etme.