Ben gecelerin gizine gömdüm
Yenilgilerimin karanlık yüzünü
Sayfa 19Kitabı okudu
Hüzünlü nakışlarla örülmüş renkler gibiyim.
Sayfa 7Kitabı okudu
Mesela bana, bugüne kadar "başkalarını sev!" dedilerse ve bende sevdiysem, bundan nasıl bir sonuç çıkıyordu? Şöyle bir sonuç çıkıyordu: ben kaftanımı ikiye bölüyor, yarısını komşuma veriyordum. Böylece ikimiz de, " Birkaç tavşanın peşinden koşan hiçbirini tutamaz!" diyen Rus atasözünde olduğu gibi, yarı yarıya çıplak kalıyorduk...
Sayfa 184
İnsanoğlunun bu dünyaya çıplak geldiğinin, bu dünyadan da bir gölge gibi süzülerek gideceğinin ve giderken de yanında hiçbir şey götüremeyeceğini anladım.
Dev egolu,içi zayıf insanlar böyledir. Etraflarının "cücelerle" sarılı olmasından hoşnut, çıplak krallardır.
Sayfa 137
Bu dünya insan için kafiydi. Bu dünyada insan en güzel, en büyük, en bahtiyar olacak mahluktu. O halde, niçin sokakta çıplak çocuklar, aç gezenler, işsiz delikanlılar, titreşen köylüler, yalnız namazlarını ve torunlarını seven ihtiyarlar vardı?
Sayfa 5
