Dans etmek ️
Deli gibi kahkaha atmak biraz kontrolsüz hissetmemize neden olabilir ve yüksek sesle şarkı söylemek bazılarımızı utandırabilir. Ancak çoğumuz için, dans etmek kadar kırılgan hissettiren hiçbir kendini ifade biçimi yoktur. Bu kelimenin tam manasıyla tüm-beden kırılganlıktır. Bunun dışında düşünebildiğim diğer bir tüm-beden kırılganlık, çıplak olmaktır ve bunun çoğumuzu ne kadar savunmasız hissettirdiğini söylememe gerek yok.
Düşüncelerde yaşamak nedir bilir misin?
Sayfa 28Kitabı okudu
Kaderin ne çok tuzakları, ne çok dolambaçlı açmazları vardı! İnsanoğlu, yırtıcı hayvanlarla dolu bir cehennemde, hangi labirentlerin içinde yolunu bulmak zorundaydı! Tehlike, her an insanı uçuruma sürüklemek için her yerde pusuda bekliyordu!
Sayfa 233Kitabı okuyor
Her devinimi bıçaksı bir sancıyı tetikleyen birinin özeniyle , sırtını çıplak duvara yasladı.
Sayfa 219
Şimdi, birden gerçek yüzünü açığa çıkarmak seni varlığının özüne kadar titretiyor. İçinde bir korku yükseliyor: İnsanlar beğenecek mi? İnsanlar kabullenecek mi? İnsanlar seni hâlâ sevecek, sayacak mı? Kim bilir?… Maskeni sevmişlerdir, karakterine saygı duymuşlardır, kıyafetlerini övmüşlerdir. Şimdi bir korku yükseliyor: Eğer birden çıplak kalırsam beni hâlâ sevecekler mi, saygı duyup, takdir edecekler mi; yoksa hepsi benden kaçacak mı? Belki sırtlarını çevirirler, yalnız kalabilirim."
O yüzden, insanlar rol yapmaya devam ediyor. Bu korkudan gösteriş çıkıyor, bütün sahtelikler çıkıyor. İnsanın kendisi olabilmesi için korkusuz olması gerekiyor.
Anadolu
"... Utanırım,
Utanırım fukaralıktan,
Ele güne karşı çıplak...
Üşür fidelerim,
Harmanım kesat.
Kardeşliğin, çalışmanın,
Beraberliğin,
Atom güllerinin katmer açtığı,
Şairlerin, bilginlerin dünyalarında,
Kalmışım bir başıma,
Bir başıma ve uzak.
Biliyor musun? ..."
Sayfa 67 - Ahmed ArifKitabı okudu
Babıali öyle bir yokuştur ki, alt başından çıplak girenler üst başından arabayla çıktıkları gibi, arabayla alt baştan girip üst baştan donsuz çıkanlar da çok olur.
Bana bugüne değin “insanları sev” dedilerse ve ben de sevdiysem, bundan ne sonuç çıkıyordu? Ne sonucu çıkacak, ben kaftanımı ikiye bölüp yarısını komşuma veriyor ve böylece ikimiz birden, hani şu bilinen atasözümüzde olduğu gibi, “Birkaç tavşanın ardından koşan hiçbirini yakalayamaz” diyen atasözümüzdeki gibi, yarı çıplak kalıyorduk.
Sayfa 182 - Pyotr PetroviçKitabı okuyor
