Herhangi bir ayaklanma halinde topraklarını kaybedecek olan büyük mal sahiplerinin tarihe bakacak, tarihi okuyacak ve şu büyük gerçeği öğrenecek gözleri de var: Mal, birkaç kişinin elinde birikti mi, ellerinden alınır. Başka bir gerçek daha: Halkın büyük bir kısmı aç ve çıplak olunca, istediğini zorla alır. Ve bütün tarih boyunca haykıran küçücük bir gerçek daha: Baskı, ancak baskı altındakileri güçlendirir ve birbirine bağlar. Büyük mal sahipleri, tarihin bu üç haykırışına kulaklarını tıkamışlardı. Toprak birkaç kişinin eline düşüp de topraksızların sayısı arttı mı, büyük mal sahiplerinin her çabası, baskıya doğru yönelirdi. Ellerindeki paraları, büyük malikânelerini koruyacak silahlar ve gazlar almak için harcadılar; isyan mırıltılarının önüne geçmek için her yana casuslar gönderdiler. Ekonomik gelişme, reform projelerine kulak asan olmadı; başkaldırmanın nedenleri kaldığı halde, yalnızca başkaldırmanın bastırılması düşünüldü.
Sayfa 288Kitabı okudu
Biz zaten doğayı hiçbir surette yakalayamayız
en iyisi insanlarda bir his uyandırmak.
Gerçek ağlamayı nasıl resmedebiliriz?
Kişinin en içten gözyaşlarına boğulduğu zamanı
tıpkı, zührevi hastalıklar hastanesinde gördüğüm kadının
kucağında çıplak hasta bebeğiyle ağlaması gibi.
Sayfa 97
Kalbinin mühürlerinin parçalanmasına dayanabilirsen…
Büyük bir acı ya da büyük bir sevinç olmadan içindeki gerçek ortaya çıkmaz.
Eğer kendi gerçeğin açığa çıksın istiyorsan, ya güneşin altında çıplak dans etmeli ya da kendi çarmıhını taşımalısın.
Bordo Siyah YayınlarıKitabı okudu
Bir renk cümbüşüyle yarı çıplak giriyorsun
Yarınlarda bekleyen gerçek korkularına
"İnsanların değerlendirilmesi açısından şaşırtıcı olan nokta şu: Bizim dışımızda, kendine özgü nitelikleriyle değerlendirilmeyen hiçbir şey, hiçbir varlık yok. Bir atı güçlü ve çevik olduğu için överiz,
Ama koşumları nedeniyle övmeyiz. Bir tazıyı tasması nedeniyle değil, çevikliği nedeniyle severiz; bir şahin uçarken kanatlarını iyi kullandığı için övülür; kolanları, çıngırakları nedeniyle değil.
Neden insan söz konusu olduğunda onun sahip olduğu şeyleri değerlendirerek düşünmüyoruz, buna göre karar vermiyoruz peki? Keyfi yerinde, güzel bir şatosu var, itibarlı ve zengin: Bütün bunlar dışarıdakı ve çevresindeki şeyler; onda olan şeyler değil. Görmeden bir kedi satın almazsınız; bir at satın almak için pazarlık yaparken atın koşumlarını çıkartırsınız; çıplak, örtüsüz halde incelersiniz hayvanı. Eskiden prenslere at satarken çok gerekli olmayan uzuvları örtülürmüş. Burada amaç alıcının atın güzel tüyleriyle ve geniş sağrısıyla oyalanıp vakit kaybetmemesi; özellikle en önemli uzuvları olan bacakları, ayakları, gözleriyle ilgilenmesidir.
Peki insan neden sarılmış, sarmalanmış, paketlenmiş bir halde inceleniyor? İnsan, bize, kesinlikle kendine ait olmayan şeyleri göstermeye dikkat eder ve onu gerçek anlamda değerlendirebileceğimiz taraflarını saklar bizden. Sizin aradığınız kının değil, kılıcın değeridir; kınından çıkardığınızda gördüğünüz kılıca belki bir kuruş bile vermezsiniz."
Sayfa 292 - Alfa Yayınları
Mehmet Ali'ye soruyordum:
- Niçin her şeyim senin hemşerilerinin bu kadar tuhafına gidiyor?
Mehmet Ali önce inkar etmek istiyordu; sonra kendini tutamıyor; baklaları, birer nasihat halinde, ağzından çıkarıyordu:
- Beyim her gün tıraş olmayıver.
- Beyim, bu dağın başında sabah akşam dişlerini fırçalamak neyine gerek.
- Beyim, bizde saçlarını kadınlar tarar.
- Beyim, geceleri, sabahlara dek mırıl mırıl ne okuyup duruyorsun? Seni büyü yapar sanırlar.
Geceleri sabahlara kadar okumayayım da ne yapayım?
Ben, el ayak çekildikten sonra odamın kapısını sürmeleyip kitaplarımla başbaşa kalmak saatini dört gözle beklerim. Çünkü, bu ömrümün bütün hazin sergüzeştini ve yaşadığım anın ağır sıkıntısını unuttuğum tek saattir. O vakit, bu çıplak ve yalçın oda, gerçek dünyadan daha geniş, daha ferahlı bir alemin munis, sevimli ve her biri sihir ve füsunla yoğrulmuş mahlukları ile dolmağa başlar.
Sayfa 37Kitabı okudu
309 syf.
10/10 puan verdi
“Aileyle yüzleşince genel olarak aileyi kaybediyordunuz.”
Bu alıntıyla başlamak istedim. Kitabı Eylül Görmüş tavsiyesiyle almak istiyordum ama 
Deniz Yüce Başarır da çok övünce muhtemelen beğeneceğimden emin olarak sipariş vermiştim. Bu iki kadının okurluğuna bir kez daha güven tazeledim. Bir kez daha anladım ki bu iki insan sevdiyse kitabı muhtemelen ben
Çıplak Babalar
Henüz beş ya da altı yaşındayım ama
anaokula gitmekten hoşlanmıyorum.
Çocukları tanımıyorum,oyunları da bilmiyorum.Oyun kurallarını gerçek
ten anlayıp anlamadığını bilmiyorum.
Kimi zaman yanlış yöne koşuyorum.
Çocuklar gülüyor.Yanlış yöne koştuğumda ya da hep birlikte şarkı söylerken fark edilecek kadar hatalı.
söylediğimde gülmelerini istemiyo-
Rum.Şarkının sözlerini de ayırt edemi
yorum çünkü şarkı söylerken herkes o kadar çok bağırıyor ki hiçbir şey anlamıyorum.Öcüden kim korkar oyunundan hiç hoşlanmıyorum.Öcü çok saklandığında anaokulu sessiz
olur.
Sayfa 69 - YkyKitabı okudu
Gerçek ağlamayı nasıl resmedebiliriz?
Kişinin en içten gözyaşlarına boğulduğu zamanı tıpkı, zührevi hastalıklar hastanesinde gördüğüm kadının kucağında çıplak hasta bebeğiyle ağlaması gibi. Kadıncağız çocuğunun hayatının başlamadan biteceğini öğrenmişti.
Ekseriyetle çok mutsuzduk, etrafımızdaki insanların çoğu da aynı durumdaydı. Sürekli eğlendiğimiz zannı içerisindeydik fakat çıplak gerçek şuydu ki aslında hiç de eğlenmiyorduk.
Sayfa 394Kitabı okudu
Gurney'in uzun polislik kariyeri ona yalanların türlü türlü paketlendiğini, bazılarının süslü ambalaj kağıtlarına sarılarak bazılarınınsa daha özensiz biçimde sunulduğunu öğretmişti ama gerçekler daima çıplak ve sade olurdu. Yaşamın karmaşıklığına karşın gerçek hep basitti.
Sayfa 108 - Dave GurneyKitabı okuyor
Resim insana kendisini nasılsa öyle görmesini sağlar: Çıplak resim sanata hatta dinsel sanata girmiştir. Resim gerçek anlamda bir sanatsal striptiz’dir: Önce uzuvlardan başlayan ve giderek gelişen soyunma ardından mitolojik çırılçıplaklık gelir.
Sayfa 45 - İletişim
