“Aslında kastı bu değildi. Kelimeler ağzından öylece fırlamıştı. Artık onları geri alamazdı. Rüzgar çoktan onları savurmuştu, oralarda bir yerdeydiler. Ve artık sonsuza kadar orada olacaklardı.”
“Ölmeyi düşünüyordum. Yılbaşında birileri bana bir top kumaş verdi. Yeni yıl hediyesiymiş. Kimonoluk bu kumaş, ketendi. Gri tonlarında, ince çizgilerle dokunmuştu. Bundan olsa olsa yazlık kimono olur, diye düşündüm. Yaza kadar yaşayacağım demek.”