Derin bir başkaldırıya durmuş gibi bıkmadan açar
Güneşi içmiş
Öfkesi ateşten kor
Talana, yalana uğramış anasının
bağrında uyanırken
Yağmuru içine çekmiş
İçin için ağlamaklarla çise akar dalından
Sessiz çığlığı rüzgârla savrulurken
Belki olur ya duyanlar olur diye
Umudu derman sayanlar hatırına uyanmış güne
Dönmeyi unutmayan devranı yok sayanlara
Burukça gülerek
Dilinde nasırlaşmış küfre sığınarak
İnadına uyanmış iki gözümün çiçeği
Gülsen Dede