Seninle şöyle bir oturup konuşamadık!
Sayfa 87 - EVERESTKitabı okudu
Asırlar sonra,zamanımızda,şehirleri geceleyin nura boğan elektriğin ruhlarımızdaki karanlığı arttıracağını sezemeyen bir çağın emekleme yıllarında,bu çizgi,varış değil,kalkış noktasını buluyor..
Sayfa 31 - ÖtükenKitabı okuyor
Dünyada bir tek insana inanmıştım. O kadar çok inanmıştım ki, bunda aldanmış olmak, bende artık inanmak kudreti bırakmamıştı.
Sayfa 81 - EVERESTKitabı okudu
Sen beni inandırdın... Seni seviyorum... Deli gibi değil, gayet aklı başında olarak seviyorum...
Sayfa 73 - EVERESTKitabı okudu
En tahammül edemediğim şey merhamettir...
Sayfa 55 - EVERESTKitabı okudu
Issız bozkırın ortasından geçip giden bir otobüs.
Otobüsün ardı sıra uçup gelen bir uçurtma.
Sanki bir çizgi-roman.
Sanki bir çocuk resmi.
Bir masal minyatürü.
Sayfa 86Kitabı okuyor
Dünyada bana hiçbir şey, tabiattan melül bir insanın zorla gülmeye çalışması kadar acı gelmemiştir.
Sayfa 48 - EVERESTKitabı okudu
İnsanlar, birbirlerinden hiçbir şey anlamayan insanlar.
Sayfa 39 - EVERESTKitabı okudu
Bir ilişkinin üstüne üçüncü bir insanın gölgesi vurduğunda, o ilişki kararmıyor, tam aksine birden aydınlanıyor, o güne kadar görünmeyen, fark edilmeyen birçok sıyrık, çizgi, onarılmadan bırakılmış çatlak, sert ve üzücü bir ışığın altında ortaya çıkıyordu.
Artık hiçbir şeyin değişmesine imkan yok... Lüzum da yok...
Sayfa 25 - EVERESTKitabı okudu