Başlığına bakıp çocuk kitabı denilip aldanilmaması gereken başlıca kitaplardan biri diyebilirim. Hem kitabını okudum hem de filmini izledim her ikisi de konuyu oldukça güzel yansıtmakta. Önce kitabı okumak her zaman daha avantajlı. kitapta daima ayrıntılı bir şekilde duyguları daha iyi anlayabilmekteyiz.
Kitapta Yahudilere yapılan soykırımı bununla birlikte nazi kamplarinda yapılan işkenceler anlatılmakta. Filminde de aynı zamanda bir çocuğun gözünden her seyin ne kadar da toz pembe olabileceği görülmekte aksi böyle olmasa da. Kitabın asıl karekterleri Bruno ve shmuel adındaki iki çocuktur. Yaşları aynı olmasına rağmen shmuel yahudi olduğu için aralarında bir çok fark vardır. Bruno büyük bir evde son derece rahat bir yaşam sürerken shamuel ise kampta babasi ile birlikte köle gibi çalıştırılan, dövülen br çocuktur. İkinci dünya savasindan sonraki soykırımı başarılı bir şekilde ele alan bir kitap. Okunması ve okutulması gerken bir eser.
Okuduğum ilk mutsuz sonlu kitaptı
Böyle bitmemeliydi. Bana pek doğru gelmedi. Çünkü karşı tarafa tel örgülerin altından geçerken hiç mi kimse farketmedi. Tabi kitap bu gerçekçi olmasını bekleyemeyiz ama isminden dolayı bu kitabı çocuklarda okuyor. Bu yüzden keşke güzel bitseydi. Of of yıllar geçmesine rağmen hala etkisindeyim.
Şakaklarıma kar mı yağdı ne var?
Benim mi Allahım bu çizgili yüz?
Ya gözler altındaki mor halkalar?
Neden böyle düşman görünürsünüz,
Yıllar yılı dost bildiğim aynalar?
Tam olarak aralarındaki fark neydi?
Kendi kendine düşündü; hangi insanların çizgili pijama, hangilerinin Üniforma giyeceğine kim karar vermişti.
🎬 Çizgili Pijamalı Çocuk
Lisede okumamız gereken ve sonrasında filmini sınıfça izlediğimiz bir kitaptı ancak o zamanlar okuma alışkanlığım olmadığı için biraz okuyup yarım bırakmıştım. Her kitabın kendi okunma zamanının olduğunu düşünenlerdenim. Bu kitabın zamanı da bu zamanmış. Beni etkileyen kitaplar arasına girdi. Zamanında filmini izleyip ondan da çok etkilenmiştim. Kitabın sonunu filmden dolayı bildiğim için ilk 100 sayfa sıkıcıydı ama sonra olaylar gelişmeye başladı. Keşke savaşların olmadığı bir zamanda doğsaydık ama maalesef böyle bir zaman yok. Dünyamız savaşla dolu... Kitabın sonu filmdeki kadar açık değildi o yüzden ortaokul çocuklarına belki okutulabilir ama tarihle ilgilenip kamp olaylarını bilen çocuklar için fazla gelebilir. Lise seviyesine uygun olduğunu düşünüyorum. Tavsiye edilir.
Ruhunu; küçük bedeninde artık yaşamamaya, oradan kaçıp yelken açmaya, gökyüzüne yükselip çok uzaklara ulaşana kadar bulutlara uçmaya ikna etmek ister gibi, yere bakıyordu Shumuel.
Otuz Beş Yaş
Yaş otuz beş! Yolun yarısı eder.
Dante gibi ortasındayız ömrün.
Delikanlı çağımızdaki cevher,
Yalvarmak yakarmak nafile bugün,
Gözünün yaşına bakmadan gider.
Şakaklarıma kar mı yağdı ne var?
" Ben hata yaptığımda cezalandırılıyorum. " diye ısrar etti Bruno. Çocuklar için geçerli olan kuralların, kuralları koyan onlar olduğu halde, büyüklere uygulanmadığı gerçeği onu fena sinirlendirmişti.