Yağmur yağsa, bardaktan boşanırcasına, bizi sırılsıklam edecek bir yağmur yağsa...
Çıksak şu kapıdan ama biz olarak değil, pantolonun altına pijama, ayağına iki kat çorap giyip kendini garantiye almış, lastik çizmeli, gocuklu, gözleri ışıl ışıl çocuklar olarak çıksak...Bir sokak ötede buluşsak...Aynı mahallenin çocukları olsak mesela. "Yağmur suyu saçı uzatıyormuş" deyip saçlarımızı ıslatmaya çalışsak. Tek katlı evlerin saçak altlarına yan yana ip gibi dizilip beklesek yağmurun dinmesini. İçimizden biri "yağmur yağınca melekler iniyormuş gökten" dese. O her şeye inanan kalplerimizle inanıp korksak, sağa sola bakınıp melekleri arasak. Ağzımızı havaya açıp yağmur yakalamaya çalışsak... Kuru yerlere basmak yerine, inadına yağmur birikintilerine bassak. Kedi yavrusu gibi dönsek eve...
Olmaz mı?
Dileklerin hâlâ kabul olabildiği eski zamanların birinde..
75
Bir kartaldan özgürlüğünü çalmak isterdim,
Bir dinozordan gücünü,
Bir ejderhadan ateşini,
Bir yarış atının asaletini,
Bir bebeğin fütursuzca gülüşünü,
Bir martıdan denizini,
Bir denizin dinginliğini,
Bir okyanusun zenginliğini çalmak isterdim,
Tan vakti gökyüzünün kızıllığını alıp,
Gün ortasındaki mavilikle karıştırıp,
Beyaz bulutları sırtına
Sayfa 192 - Omca Yayınları
Demek ki sokağı açmışlardı, yerliyerindeydi insanların keyifleri, nizam-ı âlem gereği, dün aralarından birinin eksilmesinin kısa sürede unutulması gerekiyordu.
Dün aramızdan biri eksilmişti. Yine açık pencereden bakmıştım, yolun sağ yanını kazmışlardı, çıkan toprak düzenli bir tepe oluşturmuştu yol boyunca, sadece yayalar geçebiliyordu, bu
Sayfa 20 - Kapalı HavaKitabı okudu
Olmaz mı?
Yağmur yağsa, bardaktan boşanırcasına, bizi sırılsıklam edecek bir yağmur yağsa...
Çıksak şu kapıdan ama biz olarak değil, pantolonun altına pijama, ayağına iki kat çorap giyip kendini garantiye almış, lastik çizmeli, gocuklu, gözleri ışıl ışıl çocuklar olarak çıksak... Bir sokak ötede buluşsak... Aynı mahallenin çocukları olsak mesela."Yaamur suyu saçı uzatıyormuş"deyip saçlarımızı satmaya çalışsak. Tek katlı evlerin saçak altlarına, yan yana, ip gibi dizilip beklesek yağmurun dinmesini(Düşünüyorum da, saçak altı bile yok artık, modern dünya bize yağmurdan sığınacak yer bile bırakmamış). İçimizden biri"yağmur yağınca melekler iniyormuş gökten"dese. O her şeye inanan kalplerimize inanıp korksak, sağa sola bakılıp melekleri arasak. Ağzımıza havaya açıp yağmur yakalamaya çalışsak... Kuru yerlere basmak yerine, inadına yağmur birikintilerine bassak. Kedi yavrusu gibi dönsek eve...Olmaz mı?
Sayfa 52Kitabı okudu