''Bir varmış, bir yokmuş...'' Bu paradoksal cümle, öykünün, hiçbir şeyin ilk göründüğü gibi olmadığı dünyalar-arasındaki-dünyada geçtiği konusunda, dinleyicinin ruhunu uyarmayı amaçlar. Öyleyse başlayalım.
Sayfa 88Kitabı okudu
Bir kadın ta bağırsaklarından bilir ki, çok uzun süre fazla-şirin olmanın, öldürücü bir yanı vardır.
Aynı anda hem kalmanın, hem de gitmenin bir yolu yoktur. (!)
Sayfa 102Kitabı okudu
Daha derin duygularını görünmez kılmaya çalışan kadınlar, kendilerini zayıf düşürürler. Ateş söner. Bu, acı verici bir geçici-olarak-canlılığını-yitirme biçimidir.
.... eski hayat tarzını ölüme terk edip korkudan titreyerek yeni bir hayata. ...
Sayfa 102Kitabı okudu
Yenilenme, yeniden hayat bulma suda gerçekleşir; gerçekten doğru olduğuna inandığımız, gerçekten kutsal saydığımız şeylerin yeniden keşfedilmesinde.
Sayfa 111Kitabı okudu
Bir olan, ikidir de. İki olan üçü yaratır. Yaşayan ölecektir. Ölen yaşayacaktır.
Sayfa 120Kitabı okudu
''Öyle basit şeyler vardır ki, asla bilinemezler.''
Sayfa 121Kitabı okudu
''Sadece emin olmak için/evetin sonuna kadar evet olduğuna/ona tekrar/tekrar ve tekrar ve tekrar soruyorum.''
Sayfa 140Kitabı okudu
Bilirsiniz, bazen uyuyan insanlar düş gördüklerinde gözlerinden bir damla gözyaşı sızar; buna ne tür bir düşün neden olduğunu asla bilmeyiz, ama bunun ya bir üzüntü ya da özlem düşü olduğunu biliriz.
Sayfa 153Kitabı okudu
Sevmek, onunla birlikte kalmak demektir.
.......
Sevmek, her bir hücreniz ''Kaç!'' derken, kalmak demektir.
...
Sayfa 161Kitabı okudu