Romalı düşünür Seneca der ki "Hafif acılar konuşabilir ama derin acılar dilsizdir." Sanatçının çektiği acılar, sanatçıyı konuşturur yani yaratmaya iter. İşte sanat buradan doğar. Ama bu acı, orta düzey bir acıdır ve paylaşılabilir acılardır. Acıları derinleştirmeden paylaşmak gerekir. Çünkü acı derinleşirse sanatçıyı dilsiz bırakır. Onu derinlere çeker ve sanatçı, kendi derdine düşer, kendi dışında bir dünya olduğunun bile farkında olamaz. Bu duruma düşen biri de yazamaz.