- Bence insan kendinden ibarettir.Biz insan deyince çevresi olmadan dımdızlak ortada kalan biri zannediyoruz,hâlbuki hayat bazen bir başınalıktır.Çevresi ise bu bir başınalığın yargıçlar topluluğudur.
Keşkelerin acı sonu. İnsanoğlu neden her duyguyu vaktinde tamamlamaktan korkar?Neden,acabalar bu kadar baskındır? Korkuları yüzünden mi? Kaybetmek bu kadar mı cazip gelir insana? Hürriyet neden zincirle dolaşan bir güzeldir?