Öpmek için elini tutarak gelip yanına oturdum, yakıcıydı, kurumuştu. Acılı şaşkınlığımı, bu şaşkınlığı gizlemek için yaptığım çabadan anladı. Rengi solmuş dudakları o zaman, altlarında hem öç alışın alayını, hem hazzın bekleyişini, hem ruhun sarhoşluğunu, hem bir umut kırıklığının kızgınlığını sakladığımız şu zorlama gülümsemelerden birini denemek için aç dişleri üzerine uzandı.
Sayfa 294 - can, henriette