Haksızlığa karşı genel olarak sesini çıkarmayan bir dede ve onun torununun hikayesi. Çocuğun biraz gücü olsa haksızlığa karşı duracağını biliyoruz. Çantasına söyledikleri, aklından geçirdikleri, hayal ettikleri bunu gösteriyor.
Kısa da olsa çocuğun annesi ve babasının geçmişinden bahsediyor Aytmatov. Dedesinin yanında nasıl kaldığından, Orozkul’un zalimliğini nasıl gözlemlediğinden, bu şekilde geçen çocukluğundan haberdar oluyoruz. Sonu tahmin etmeyeceğimiz gibi kötü bitiyor kitabın ama Ötüken Yayınları’ndan çıkan kitabın sonuna eklenmiş Cengiz Aytmatov yazılarından sonra kitabın bitmesi gerektiği gibi bittiğini, çocuğun sonunun bu şekilde olmasının kötülüğün kazandığı gibi bir anlamın çıkmasına neden olmayacağını öğrendim ve buna hak verdim.