Engelli bir çocuğun ölümünün insanı daha az üzdüğünü düşünmemek gerek. Böyle bir çocuğun ölümü, normal bir çocuğun ölümü kadar üzücüdür.
Hiç mutlu olmamış, dünyaya sadece acı çekmek için ufak bir gezinti yapmaya gelmiş olan birinin ölümü korkunç bir şeydir. Bir gülümseyişinin anısını saklamak bile çok zor.
Sayfa 62
"Engelli bir çocuğun ölümü genelde fark edilmez. Yükün ortadan kalktığı söylenir."
Sayfa 68 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
"Engelli bir çocuğun ölümünün insanı daha az üzdüğünü düşünmemek gerek. Böyle bir çocuğun ölümü, normal bir çocuğun ölümü kadar üzücüdür."
Sayfa 62 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Bir yetişkinin ölümü geçmişin ve bugünün ölümüdür, bir çocuğun ölümü ise yarının...
Sayfa 148Kitabı okuyor
İyilik ve kötülük kuşkusuz vardı ve genelde onları birbirinden ayıran şeyler kolayca açıklanırdı. Ama sorun kötülükte başlıyordu. Örneğin, görünüşte gerekli olan kötülük ve görünüşte gereksiz olan kötülük vardı. Cehenneme düşmüş Don Juan vardı ve bir çocuğun ölümü vardı. Çapkının cezaya çarptırılması ne kadar adilse, çocuğun acısını anlamak o kadar zordu. Ve gerçekte, yeryüzünde bir çocuğun acısından, o acının beraberinde getirdiği nefretten ve bunu açıklamak için aranacak nedenlerden daha önemli hiçbir şey yoktu.
Sayfa 164Kitabı okudu
Zamanı hatırlatan her şeyden nefret ediyorum. Önce beklemekten. Ömür boyunca ya bekliyor ya bekletiyor insan, ikisi de kötü, ikisi de hazin tarafı yaşantımızın. Bir çocuğun önce doğmasını bekliyorlar, sonra yürümesini, konuşmasını, büyümesini... Zaman ilerliyor, bu defa para kazanmasını, kanunlara saygı göstermesini, insanların sevmesini, aldanmasını, aldatmasını bekliyorlar. Ve sonra ölümü bekleniyor insanoğlunun. Ya o? Ya o? İnsanlardan dostluk bekliyor, sevgilisinden sadakat, çocuklarından saygı ve bir parça huzur bekliyor, saadet bekliyor yaşamaktan. Zaman ilerliyor, bir gün o da ölümü bekliyor artık. Aradıklarının çoğunu bulamamış, beklediklerinin çoğu gelmemiş bir insan olarak göçüp gidiyor bu dünyadan. İşte yaşamak maceramız bu. Yaşarken beklemek, beklerken yaşamak ve yaşayıp beklerken ölmek!
Sayfa 123 - Everest YayınlarıKitabı okuyor
“O zaman size bir soru sorayım. Bir çocuğun rengarenk oyuncaklar karşısında duyduğu sevinç hakiki bir sevinç midir?”
Elbette rengarenk oyuncaklarıyla oynayan bir çocuğun mutluluğu yetişkin bir erkeğin para ya da kadınlar karşısında hissettiği mutluluk kadar hakikidir. Herkesin kendince bir mutluluk anlayışı vardır. Kısacası ölümü mutluluk olarak telakki eden biri için hayatının sona ermesi bir başkasının para veya kadınlar karşısında duyduğu hazzın benzerini hissetmesine neden olacaktır. Zaten öldükten sonra da pişmanlığın anlamı kalamaz.”
KORİDOR YAYINCILIK - 183Kitabı okudu
Bir çocuğun önce doğmasını bekliyorlar,
Sonra yürümesini, konuşmasını, büyümesini...
Zaman ilerliyor, bu defa para kazanmasını,
Kanunlara saygı göstermesini,
İnsanları sevmesini, aldanmasını, aldatmasını bekliyorlar.
Ve sonra ölümü bekleniyor insanoğlunun.
Ya o? Ya o?
İnsanlardan dostluk bekliyor, sevgilisinden sadakat,
Çocuklarından saygı ve bir parça huzur bekliyor,
Saadet bekliyor yaşamaktan.