Bizim için neyin doğru olduğunu bulana kadar bize öğretilen doğrularla yetiniriz. Ne kadar içimize sindiği çok önemli değildir. Çünkü bizler birer minik insanızdır ve içine doğduğumuz insanların bizden önce yaşadıkları doğruları (travmaları, tecrübeleri ve kabul ettikleri inançları ) vardır. Ve her sorumluluk sahibi yetişkin gibi bizi korumak
(Spoiler sayılabilecek şeyler yazdım fakat önemli olduğunu düşünmüyorum çünkü zaten şaşıracak bir şey yaşanmıyor)
Hayal kırıklığı olacağını bilerek meraktan okuduğum bir kitaptı ve maalesef beni yanıltmadı. Beyza Alkoç sevdiğim bir yazar fakat bu kitap 18 kitap yazmış biri tarafından değil, okuduğu kitaplara imrenen birinin özensizce yazdığı ilk
ERNÖ NEMEÇEK ♡ ;(
Bir çocuk topluluğunun kendi ülkeleri gibi benimsedikleri arsayı canlarının pahasına korudukları bir kitap okuyoruz kitabın arkasında +10 yazıyor ama büyüklerde okuyabilir son sayfaları okurken çok ağladım bazı insanları göz önüne alırsak küçük nemeçek in kalbindeki yurt sevgisi paha biçilemez ve onun en yakın arkadaşı ve komutanı boka da.
Okuyun okutturun ama unutmayın bir hüzün yolculuğuna çıkıyorsunuz.
ERNÖ NEMEÇEK
( PAL SOKAĞI ÇOCUKLARININ KAHRAMANI. )
güzel manga ama bence konusu biraz Haikyu'ya benziyor tabi ben bunu Haikyu'yu bundan önce okuduğum için söylüyorum eğer Haikyu'yu da bundan önce okusam onun için bu mangaya benziyor derdim, hangisinin daha önce çıktığı hakkında hiçbir fikrim yok. Yani iki mangada da liseye geçen iki yetenekli çocuk, biri fiziksel olarak spora daha uygun diğeriyse uygun olmadığı için küçümseniyor ama yeteneklerini görünce şaşırıyor herkes. Bu ikisi birlikte çalışarak takımı şampiyonluğa taşımaya çalışıyor falan...
Birde bazı karakterlerin çizimleri başka mangalardaki karakterlere benziyordu yani toplama kampı gibiydi sanki biraz.
Bunların dışında birde şunu söylemeliyim ki spor kurgularını manga halinde okumak beni yoruyor, çizimler çok karışık herşey birbirine girmiş, animelerini izlemekten daha çok keyif alıyorum.
Düzenleme : şu an baktım bu manga 2017'de çıkmış Haikyu ise 2018'de. Boşu boşuna günahını aldım mangakanın
Yaş aldıkça fark ediyorum ki bir çocuğa çocuk kitapları almak,bu kitapları okumasını sağlamak ne kadar harika,önemli bir şeymiş.Çocuğun hayal gücü üzerinde,kişisel gelişimi üzerinde,değerler eğitimi üzerinde ne kadar astronomik bir etkisi ve gücü varmış.Kendime bakıyorum Arkadaş Çocuk Klasikleri'nin çocuklar için sadeleştirerek küçük bir
Yıllardır okuyacağım diye beklettiğim ve sonunda okuduğum bir kitap. Yıllarca beklettikten sonra bir bu kadar daha yıllarca bekletsem bir şey kaybetmeyeceğimi düşündüğüm kitap. Hikaye işlenişi bakımından betimlemeler dozunda olmuş okuyucuyu boğmuyor. Hikaye akışı da aynı şekilde takılmadan ilerliyor ama yazarın anlatacaklarını dile getirme konusunda sıkıntı yaşadığını, belirli bölümlerde tıkandığını hissettirdi bana kitap. Sonu başından belli, tahmin etmesi güç olmayan, okuyucuya yeni bir perspektif katmayan bir çocuk masalı gibi geldi bana. Ay dünya çok kötü, bazen bazı şeyleri istemesek de yapmak zorunda kalırız, tarih tekerrür gibi konuları basit bir dilde ele almış. Karakterler diğer unsurlara göre yine de daha iyi işlenmiş ve özgün yanları var hele Slim denen herif aynı ben tam bir goat. Ama olay örgüsü okuyucu ile bağ kurdurma konusunda bari bir şekilde yetersiz kalıyor. Genele bakıldığında ise atfedilen değer ile kıyaslandığında kitabı overrated bulduğumu rahatlıkla söyleyebilirim. İyi geceler.
