Küçüktüm ama hiçbir zaman umutsuz kalmadım , her dara düştüğümde sesine yetişemediğimi bildiğim halde koştum..
Bir çıbandır bazen ruhu bedenden çalan düşünceler , kaygılar , korkular ...
Pes etmemeyi aşıladın oysaki biz farkında olmadan , o başın düşmemesini istedin .
Zor olanın aşılabildiğini yeri gelince ağlayarak dinledi şu gözlerim , uzaksın biliyorum yalnız yüz ifademi okursun anlarsın bilirim .
Pes etmedim anne , acizlerden olmayacak yüreğim diye seslendiğin o çocuk .
Susuyorum çoğu zaman çünkü düşünmek için , beni ben olduğum şekilde kabullenmemek ve imkansız denileni inadına yaratmak için tüm bu direnişim ...
Gazze izlenimlerim
2012 yılı idi.
Mısır dan Gazzeye
Tünellerden giriş yapmıştık.
İlk şehir Refah..Girişten hemen sonra sokaklar çöp yığını. Temizlik araçları yok.
Altyapı yok.
Sağda zeytin ağaçları
Çilek bahçeleri
Limon bahçeleri
Sakın unutma. Her şeyi hatırla ve aş. Eğer aşamazsan her zaman ruhu büyümemiş bir çocuk olarak kalırsın.
🎬It’s Okey to Not Be Okey
İşte korktuğu başına geliyordu. İşte felaketi gerçekleşiyordu. Onu almaya gelenler onu bir uçurumun kenarına sürüklüyorlardı. Onu seven, koruyan, acıyan ve merhameti kalbinde barındıran iyi insanlara yalvardı. Bırakmamalıydılar onu. Vermemeliydiler gelenlere. Dayanırdı açlığa ve yokluğa. Hiçbir sorun çıkarmayacağına da söz veriyordu. Ama kanunlar.. kimse kanunun üstüne söz söyleyemezdi.Dünyada yalnız kalmak istemiyordu. Kapı kollarına, bahçe çitlerine, toprağa ayrılmamak için sıkı sıkı tuttu. Ama nafile..Ayrılıyordu, gidiyordu,kaybediyordu ve ruhu acıyordu.Ama hiç ağlayamıyordu. O günden sonra büyüdü birden. Artık altı yaşında bir çocuk değildi. Artık herkesten daha da yaşlıydı.
İnce topuklu ayakkabıların üzerinde çılgınlar gibi koşuyordu. Acısı kalbinden ve gözbebeklerinden taşıyordu. Aldatılmış ve reddedilmiş duygusunu kaldırabileceğini düşünmüyordu. Her zaman sadece güzel bir beden ve yüz olarak algılanmaktan sıkılmıştı. İnsanlar onu vitrinde duran bir manken ya da magazinlerin yazıp çizdiği kafalarında fazla kurgulanmış hayali bir insan olarak tanımlamıştı. Kalbi, kıvrak zekası ve ruhu yok sayılıyordu. Bir ailesi olmasını ne kadar çok istemişti. Ama olmadı, başaramadı. Evlenmekle ve iki çocuk doğurmakla aile olunmuyordu çünkü. Yalnızlık onu kahrediyordu. İşte bu yüzden bu çatının üzerinde süzülüyordu.
kabullenmek ve bencillik üzerine
Franz Kafka 
Dönüşüm okurken nefret beslediğim ailesi o kadar insanlıktan uzak değildi ancak bir insanı böcek gibi hissettirecek özelliklere sahipti. fakat bu ailede bir şeyler yanlıştı. kız kardeş odayı temizlerken kapıda haber beklemeleri umut beslememize neden oluyor ve annenin acı verici sözleri onlarda hala insanlık olduğu umudunu artırıyor.
İçimdeki çocuk suskun bugün
Her zamankinden daha küskün
Her şey geçecek derken büyüdüm
Anladı çocuk artık durması gerektiğini
Vazgeçmese de çocukluğundan
Öğrendi çekilip bir köşeye beklemeyi
Sıra belki de ona hiç gelmeyecekti
Ruhu hep yorgun kalacaktı
O salıncak hiç boş kalmayacaktı
O kaydırakta hep başka çocuklar kayacaktı
Büyümek gibi bir yük vardı artık omuzlarımda
Büyümek gibi bir acı
Acı diyorum insanı sadece acı büyütürtü
Çünkü insan kaç yaşına gelirse gelsin hep çocuktu
Kimi seksen yaşında kayarken kaydıraktan
Kimi daha sekiz yaşında büyürdü
Şule Çabuk
~ Şule Çabuk
matlığın arkası
ışığın sarı yuvarlağının aydınlatamadığı matlığın arkasına saklanmış,etrafında konuşulan cümleleri birleştirmeye çalışıyordu.
bütün seslerin kulağındaki sert duvara çarparak sessizliğe gömüldüğünü bilsede,duyduğu cümleleri birleştirmek için çabalamaktan vazgeçmiyordu.Bütün cümleler ,bütün başka yarı aydınlık ve aydınlıktaki ağızlardan çıkan
Mustafa Kemal Atatürk'ün Söylediği 75 Söz | Atatürk Sözleri ve Anlamları
Cumhuriyetimizin kurucusu, başöğretmenimiz Mustafa Kemal Atatürk, yaşam şekli ve üstlendiği görevleri gereği çok yönlü bir liderdi. Verdiği demeçler, söylediği sözler, aktardıkları ve daha nicesi hayatın her alanında önemli tavsiye, fikirler ve sözleri içeriyor. Spor,
İŞTE ORASI BİR YERDE
Bir ses vardı,
Ufak bir gürültü bayağı bir neşe.
Saatlerce bakıp geçerdi,
Kolunda saati,
Bir nefes vardı işte orada.
Bazen sinirleniyorum,
Hiç bir şey ellemeden.
Hiç de estetik olmayan görsellerle karşınızdayım. Taşınıyoruz.
İlk kitaplardan başladım. Zaman içinde bir hayli kitap toplamışız evimize. Elime aldığım her kitap bir milisaniyeliğine de olsa beni başka bir ana götürüyor.
Annemin genç kızlığında İsmet Özel’e, Rasim Özdenören’e imzalattığı neredeyse o her yeri çizili kitaplar. Annemin ben 10
Bütün çocukların ve ruhu çocuk kalanların bayramı kutlu olsun
"Küçük hanımlar, küçük beyler! Sizler hepiniz geleceğin bir gülü, yıldızı ve ikbal ışığısınız. Memleketi asıl ışığa boğacak olan sizsiniz. Kendinizin ne kadar önemli, değerli olduğunuzu düşünerek ona göre çalışınız. Sizlerden çok şey bekliyoruz." ❤️🤍
Kutlu mutlu olsun :)
Tüm çocukların ve ruhu çocuk olanların 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı kutlu olsun...