İnsanlarla aranıza sınır koymak bencillik değildir. Başkalarının sizden, kendileri için yapmanızı beklediklerinden bağımsız olarak, size düşen kendinizle ilgilenmektir.
Sayfa 211Kitabı okudu
Ben düşen bir dansçıyım; bunalım tuzaklarına yakalanan, yüreğini de vücudunu da her dönüşte sakatlayan, temposunu, hafifliğini kaybeden, grupların, müziğin, kusursuzluğun dışına düşen
Sayfa 14Kitabı okudu
Leyla, bu bölümde kendini buluyor ve bu satırları çocuklara çevirmek istiyordu, ilk bakışta çok basit bir yorum gibi görünüyordu ama düşündükçe babasının haklı olduğunu anlamıştı. Küçük mülke küçük kavga, büyük mülke ise büyük kavga. Babası Osmanlı Devleti'nin çöktüğünü, daha sonra Rumların ve Türklerin mübadeleye tabi tutulduğunu görmemiş ama hissetmişti. Sonunda olup biten, yüzyıllardır aynı yerde oturan insanların topraklarından ve evlerinden sökülüp atılmalarıydı. Sırplar, Bulgarlar, Karadağlılar, Yunanlılar ve Araplar yüzlerce yıl önce kendi ülkelerini işgal etmiş olan Türkleri kovmuş, can derdine düşen Türklerin gizli bir teşkilatı ellerinde kalan son yurt parçası olan Anadolu'daki gayrimüslimleri ezmiş, daha sonra yeni kurulan Cumhuriyet de bir milyon Rum'u göndermişti. Herkes birbirinin evinde oturuyordu, milyonlarca mülk işgal altındaydı. Olan, basit insanlara oluyordu. Yani kendi başına gelen, bu toprakların değişmez kaderiydi.
Sayfa 163Kitabı okudu
“Sultan Murad-ı Hamis”, "Sultan Murad bin Abdülmecid Han” olarak da bilinir. Abdülmecid ile Çerkes asıllı cariye Şevkefza Kadınefendi'nin oğludur. Cülus töreni Topkapı Sarayı'nda yapılmadığı gibi cülus tahtına oturmamış, kılıç alayı düzenlenmemiş, Cuma selamlığına da bir kez çıkabilmiştir. (...)
1861'de babasının ölümü ve
Sayfa 515 - 33- Sultan V. MuradKitabı okudu
