İnsan vatanını sever. Çünkü, vücudunun maddesi, vatanın bir parçasıdır. İnsan vatanını sever. Çünkü, etrafında baktıkça, her köşesinde geçen ömrünün, geçmiş hayatının hüzünlü bir hatırasını taşlamış, taş kesilmiş gibi görür. İnsan vatanını sever. Çünkü hürriyeti, rahatı, hakkı, menfaati vatan sayesinde ayakta kalabilir. İnsan vatanını sever. Çünkü, varlık sebebi olan atalarının sakin mezarlığa ve ömrünün neticesi olacak çocuklarının meydana geleceği yer, vatandır. İnsan vatanını sever. Çünkü, vatan çocukları arasında dil birliği, menfaat birliği ve birbirine fazla alışmış oldukları için bir gönül yakınlığı ve düşünce kardeşliği doğmuştur. O sayede bir adama dünyaya göre vatan; oturduğu şehre göre kendi evi gibi görünür. İnsan vatanını sever. Çünkü vatanda mevcut olan hakimiyetin bir kısımını, gerçek anlamda kullanma hakkına sahiptir. İnsan vatanını sever. Çünkü vatan, öyle bir galibin kılıcı veya bir katibin kalemiyle çizilen belirsiz hatlardan, sınırlardan ibaret değil; millet, hürriyet, menfaat, kardeşlik, hakları kullanma, hakimiyet, atalara hürmet, aileye sevgi, çocukluk hatıraları gibi birçok yüce duyguların toplanmasından oluşmuş mukaddes bir düşüncedir.