Uygarlığımızın ortasında, fakir semtlerimizde, işçi mahallelerimizde bir barbarlar, yabaniler ırkının doğmasına neden olmuştuk ve şimdi biz felaketi yaşarken onlar da vahşi hayvanlar gibi üstümüze saldırıyor, bizi yok ediyorlardı.
O karanlığın içinden bir kadının yardım isteyen tiz çığlıkları geldi. Ona da yardıma gitmedim. Her yandan yardım isteyen çığlıkların geldiği bu tür sahnelere fazlasıyla tanık olmak, insanın kalbini taşa çeviriyordu.
Bakkal sahibinin yardımına gitmedim. Böyle şeylerin vakti geçmişti. Uygarlık çöküyor ve artık herkes kendisi için yaşıyordu.
Reader Follow Recommendations
Bir hastanın yakınında bulunduğum için kendimi artık ölü gibi görüyordum. Tabii ki ölü değildim ama feci bir bunalım çökmüştü üstüme.
Daha çok sayıda insan toplu halde yaşadıkça yeni hastalıklar da çok daha korkunç olmaya başlamış.
Geçici düzenler köpükler gibi uçar gider..
Bazen geçmişin anılarını o kadar canlı bir şekilde yaşıyorum ki..
Yöneten sınıflar olarak bizler bütün toprakların, bütün makinelerin, her şeyin sahibiydik. Yiyecek getirenlerse bizim kölelerimizdi. Ellerindeki bütün yiyecekleri kendimize alır, aç kalmayıp çalışarak bize yicek getirmeye devam etsinler diye onlara da azıcık bir şeyler verirdik..
Acayip lafları sen atla, dinleme. Anlattığı şeylerden anlayabildiğimiz kadarını anlayalım.
Sayımız artınca ve herkese yer olmadığını hissettiğimizde birbirimizi öldürmeye başlayacağız.
Gayet iyi biliyorum. İnsanoğlu uygarlık yolundaki kanlı ilerleyişine başlamadan önce, ilkelliğin karanlığına giderek daha çok batmaya mahkumdur.
Ama sonra insan yok oldu ve ilkel hayat geri dönüp onun elleriyle yaptığı her şeyi sildi süpürdü
İnsan kendine faydası olacak hayvanları evcilleştrip düşmanca davranmaları yok etti..
Sevdiklerin kadar iyisin
Nefret ettiklerin kadar kötü..
Ne renk olursa olsun kaşın gözün
Karşındakinin gördüğüdür rengin..
Can Yücel
her zaman küçük işaretlerin büyük şeyler anlattığına inanırsın