Derken, yakınlaştıkça saraylar, hazineler, karlı dağ yamaçları açıldı sanki önümde. Böyle bir insanın var olabileceği aklıma gelmezdi. Öyle harikaydı ki..
Bir yabancı gibi, bir tutsak gibi hissetmiyordum artık. Nihayet anlıyordum sanki, bir kimliğim, bir amacım vardı. Onunla her şeyi ama her şeyi konuşuyorduk. Onu tanıdıkça, o tatlı ruhunun daha da derinlerine indikçe bu hoş arkadaşlık hissim yerini öyle yüce, öyle derin, öyle karmaşık bir duygu düğümüne bıraktı ki düşündükçe nefesim kesilir gibi oluyordu.
Bir erkeğin bir kadına verecek hiçbir şeyi yoksa ve yalnızca kişisel çekiciliğine tabiyse o adamın edebileceği flörtün de bir sınırı vardır.
Reader Follow Recommendations
Mağaradaki kitapları yok etsem de aynı şey; kitaplar olsun veya olmasın, içindeki eski gerçekler tekrar keşfedilecek, eski yalanlar tekrar devreye girecek, oradan yazılan yaşantılar tekrar yaşanıp, sonraki kuşaklara aktarılacak. Ne faydası var?
