Devlet ve Cezalandırma
3.5.4.1. İnsan her zaman için başka bir insanı kendi elleriyle öldürmekten ve kendi yaşamının da bir başkasının elinde olmasından korkmuştur: bu yüzden -soyut da olsa- bir kollektivite olan Devlet'e öldürme yetkisini vermiş ve ellerini yıkamıştır: kendi ölümü söz konusu olduğunda bu çoğulluğun onu koruyacağına, böylesi bir korumanın söz konusu olmayacağı durumlarınsa herkes için geçerli kurallar tarafından belirleneceğine güvenmiştir: kimsenin kendisini öldürmemesini sağlamak için Devlet'e düzenli olarak ödeme yapmayı kabul etmiş ve -bir kez yutkunarak da olsa- Devlet'in bu parayı ve yetkiyi kendisine karşı kullanmasını ve hatta kendisini korumak için yarattığı bu makinenin kendisini yok etmesini kabullenmek zorunda kalmıştır.
Sayfa 154 - Cem Akaş, YKYKitabı okudu
Patoçka, kendisini, kendi anlamı için feda etmeye hazır olmayan bir yaşamın yaşamaya değmeyeceğini söylerdi. Ancak savaşlar, en kolay, böylesi bir yaşamın ve böylesi bir "barış" ın olduğu dünyada patlak verirler.
Sayfa 182 - Vaclav HavelKitabı okudu
"Televizyonun yaptığı çerçevelemekten çok maskelemektir."
Sayfa 56Kitabı okudu
Ali Akay - Şiddet Üzerine (W. Benjamin) 2
Benjamin, Avrupa hukukundan bahseder. Bu hukukun bir çıkarı vardır: Bireysel şiddeti yasaklar ve suçlar; çünkü şu veya bu yasayı tehdit ettiği için, bireysel şiddet hukukun şiddetinin tekeline alınmıştır. Kendi çıkarı için hukuk düzeni, bireysel şiddeti kendi egemenliği altında tutar; yani otorite olarak şiddet tekeline sahiptir. Tanımadığı şiddeti yasadışı sayar. Meşru ve meşru olmayan şiddet ayrımıyla karşı karşıya bizi bırakır (Foucault, 18. yüzyıl için Ceza Hukukunun meşruluğu için yeni yasalsızlıklar oluşturan bir hukuk olduğunu Hapishanenin Doğuşu'nda söylemişti). Bu şiddetin tekeli o halde, devlete verilmiştir. Düzene karşı çıkanı mahkeme önüne çıkarır.
Sayfa 434
İnsan algısının ve hayal gücünün daraldığı birçok noktadan üç tanesinin temelinde şunların yattığını düşünüyorum:
1. Sınırlı paralel düşünme kabiliyeti (ve dolayısıyla paralel süreçlerin gücünü kestirmenin zorluğu)
2.Rasgeleliğin küçümsenmesi (ve dolayısıyla her makul sonucun arkasında bilincin aranması eğilimi).
3.Karmaşık tasarımların basit süreçlerin bir sonucu olamayacağı düşüncesi.
Sayfa 155 - YKY - A.Murat ErenKitabı okuyor
