Ben çoğu zaman, unutmak, kendimden kaçmak için hatırlıyorum çocukluğumu. Kendimi hasta olmadan önceki gibi hissetmek için.
Sayfa 55 - Ruhani bir hastalıkKitabı okuyor
Suretin Ruha Tutkusu
Evrende şaşkın ve mahzun bir o kadar da duyguların pençesinde kıvranan insanın buhranı, sahip olamadığı şeyledir.
Sahip olamadığı yada sahip olmadığını düşündüğü şeyle olan ilişkisi İnsanı ruhundan uzaklaştırmıştır.
Peki nedir sahip olmak istediği şey ?
Bununla alakalı bir fikrinin olmadığıda açıktır çünkü uğruna çaresiz,
İnterneti Daha Güvenli Hale Getirmek İçin Yapmamız Gerekenler
Teknoloji şirketleri bizleri daima büyük bir çözümün gerektiğine ikna etmeye çalışıyor. Tarihse tek bir büyük çözümden ziyade çok sayıda ufak çözüm bulmamız gerektiğiniz söylüyor özellikle sürdürülebilir bir değişim arzuluyorsak.
İlk adım olarak bu işlerin nasıl yürüdüğünü öğrenmeliyiz, yoksa daha önce finans alanında olduğu gibi internete de
Sayfa 319-321
Bir biz vardık, bir de dünyanın kalan diğer kısmı. Bu dünya görüşü bizim için o kadar doğal hale gelmişti ki, bizi mutsuz ettiği halde onu sorgulamıyorduk bile. Şüphesiz ki yaşamımız tam da bu nedenle çoğu zaman bu fikri onaylayacak şekilde gelişti.
Hayat, onu idrak ettiğimden beri
içimde depreşen tasa —bir hastalık gibi—
doğduğumdan beri
anneden de babadan da bana miras kalan.
Yerleşti içime bir lanet gibi
peşimi bırakmazcasına.
Yine de bu hayatı -asayı— yaşamalıyım
diye hissediyorum çoğu zaman.
Benim için vazgeçilmez
ve o olmasaydı ben de olmazdım
tıpkı bir hastalığın gerekli olması gibi—
onun da gerekli olduğunu hissederim çoğu zaman
-bu hayatın, tasanın ve hastalığın olmadığı dönemlerde
kendimi hep şiddetli bir rüzgârın önünde
dümensiz giden bir gemi gibi hissetmişimdir— ve
sordum kendime nereye böyle?
Nerede karaya oturacağım?
Bir yanda merhametin dipsiz derinlikleri
diğer yanda hırsın yükselen dorukları (Nietzsche).
Sayfa 24
Ben senin en çok sesini sevdim
Buğulu çoğu zaman, taze bir ekmek gibi
Önce aşka çağıran, sonra dinlendiren
Bana her zaman dost, her zaman sevgili
Sayfa 428 - Sevi ŞiiriKitabı okuyor
"Çünkü insan bir zaman tüketicisidir. Zaman insanı sınırlar. Ama çoğu insan şimdi yapamadığını ileride yapacağı sanısındadır, önündeki zamanı sınırsızmışçasına harcar.
Aslında, insanın en önemli yanılgısı da budur."
Varoluşçu bakış açısı gündelik kullanımından farklı bir kaygı tanımı yapar. Bu tanıma göre kaygı, canlı ve hayatta olduğumuzun bir göstergesi, bir işareti, hayatta olmanın beraberinde gelen bir his. Her an yoğun bir şekilde kaygıyı hissetmeyiz, çünkü her zaman arka plandadır. Tıpkı balıkların suyu hissedemeyeceği gibi, biz de kaygının içinden çıkmadan yaşarız. Bununla beraber gündelik hayatta kaygı dediğimiz çoğu şey gerçek anlamıyla kaygı değildir.
Sayfa 152Kitabı okuyor
Tarih, zamanın etkisiyle eprimiş, kesinliğini yitirmiş, çoğu zaman hakkında yazılı bir vesika bile olmayan vakalara ve önemli şahsiyetlere dair yaptığımız tartışmalardan, yorumlardan başka neydi ki?
"Tarih, tarihçilerin yazdıklarıdır."
Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Uyanmış olmalısın.
Saçlarını tararken beni hatırladın, değil mi?
Öyleyse ayrılmadık.
Sadece özlemliyiz ve bekliyoruz.
Zamanı hatırlatan her şeyden nefret ediyorum.
Önce beklemekten.
Ömür boyunca ya
Sorunların önüne geçebilmek amacıyla toplum tarafından şartlar oluşturulmuş; ancak bu şartlar, çoğu zaman olduğu gibi yine, ilk hallerinden saparak orijinal amaçlarının tam tersi işlev görür hale getirilmişlerdir.
Sayfa 30 - İthaki YayınlarıKitabı okuyor
Sevmek çoğu zaman var olmaktır. Sonunda bizi yok olmaya götürse bile.
“Unutma ki bu aşağılık dünyadasın,
Çoğu zaman kötülüğü baş tacı edip
İyiliği çılgınlık sayan dünyada!”
