İKİNCİ EL KİTAPLARIN GÜZELLİĞİ
Sahaflara uğradığınızda kitapları karıştırırken bazen karşınıza çıkar kitaba yazılmış notlar. Çok farklı duygulara sürükler bu notlar beni. Hele böyle içten yazılmış olanlar. 30 yıl öncesinden gelen bir duygu. Notun yazıldığı kişi şimdi en az 30 yaşında. Belki kendi kızı bile vardır. Hikayelerini çok merak ettim.
Bu kez sahaftan değil, Nadirkitap sitesinden sipariş ettiğim kitabın içerisinden çıktı bu not.
Hedef
Hayat prensibi yapılası bir düstur
"TAVİZ TAVİZİ DOĞURUR" O sebeble 1 gün dahi olsa taviz vermeden devam etmeli .
Bir hocamın güzel bir dersi vardı bu hususta ;
baktınız yapamıyor musunuz kendinize ceza verin . Şu işi yapacağım dediniz mesela sabah beşte kalkacağım . Kalk-a-madın mı o gün bir kişiye belirlediğin bir cezayı mesela sadakayı ver atıyorum 5 TL ikincisinde 10 TL üçüncüsünde yapamadın mı 20 TL
Veyahut hergun 5 sayfa kitap - Kur'an okuyacağım. Yapamadın mı ertesi gün bu yapamadığın şeyin kazasını yapıyorsun Bir de üstüne cezan mesela bir gün oruç ertesi gün gene bir taviz bu sefer iki gün oruç bir daha mı tekrarladın bu sefer 3 gün 😊
Bu hocamın kendi uyguladığı bir düsturu da "problemi ortadan kaldırırsan ortada problem kalmaz"
Telefonda vaktini çalan bir oyun mu var sil kurtul o oyun orada olmazsa oynamazsın gibi misaller veriyor gerçekten de çok haklı
Efendimiz (sav.) de ibadetin makbulu az da olsa devamlı olanıdır buyurarak bir şeyi terk etmek yerine sayısını azaltıp gene de devam etmemizi emretmiştir.
Zinciri kırmamali😉✒️
En çok kendimize küstük her zaman... Suçlu, yanlış ve hata yapan hep bizdik ne de olsa. Hiç vicdan sorgulaması yapmadan, acımadan vurdular bize. Yere düştük ama hep kendi ahmaklığımızdan. Ne diye hak etmeyene bunca hak edilmemiş hisleri verdik ki? Her zaman duvarın dibine, çıkmaz sokağa ve köşe başlarına itildik. Sonra da adına "Sen gitmeyi seçtin" dediler. Dipsiz bir kuyu olsak en az bu kadar biterdik. Ömrümüzün her geçen gün birkaç yılını heba ettiler. Halbuki biz onlara kıyamazdık. Ne bitmez tükenmez kinleri, nefretleri varmış. Hep ağlatıp üzdüler, kırıp döktüler, paramparça ettiler. Yine bitiremediler. Ulan en çokta verileni hak etmediler. Ne anılar biriktirdik biz oysa. Yalan yok öyle de güzel sevdik ki!... Dünyayı kurtarmaya bile yetecek kadar büyük bir sevgiyle sevdik. Sonrasındaysa, geriye hep dökülen gözyaşları, açılan yaraların izleri ve şu yazılmış satırlar kaldı. Şimdi size bir hayat dersi veriyorum not edin; bunca güzelliği kendi ellerinizle kirletip gidince bahçeleriniz bahar mı görecek sandınız? Yaktığınız canların, acıttığınız, incittiğiniz o kalplerin ve darmadığın ettiğiniz hayatların ahlarında boğulacaksınız. Bahar yüzü görmemeniz dileğiyle...
28.05.2020
A.U
