Ayrılık acısı harbiden garip olay. Aşk acısı demek doğru olmaz buna, aşk sadece bir parçası. Ayrılık ondan çok daha fazlası. İçine bazen dünyalar sığıyor, hiç ilgisi olmayan konular bile bununla ilgiliymiş gibi geliyor insana. Biz ayrıldık diye salgın başladı, biz ayrıldık diye denizler kustu, biz ayrıldık diye yandı ormanlar, iklim krizi çıktı biz ayrıldık diye. Bir ara sorumlu ararlar da alır bizi hapse atarlar diye korktum, düşün, o kadar biz ayrıldık diye oldu gibi geliyordu her şey. Gerçi ikimizi aynı hücreye tıkacaklarını bilsem çıkar çat çat itiraf da ederdim, o kadar özlüyordum seni.
"Hayat çok garip," dedi Nora. "Her șeyi bir arada yaşamamız. Dümdüz bir çizgide. Ama resmin tamamı bu değil. Çünkü hayat yalnızca yaptıklarımızdan değil, yapmadıklarımızdan da olușur. Ve yaşadığımız her an... bir çeşit dönemeçtir."
26 sene önce bugun ben doğmuşum.
Çok garip hayat beni yoktan var eden Canım Allahım geleceğimi geçmişimden bereketli ,hayırlı,göz aydınlığı, sevinçli,sağlıklı , huzurlu eyle! Bana hayır getirecek yüzümde tebessüm gönlümde hoş bir his bırakacak seninle beraber olmakta
zorlamayacağım insanlarla karşılaştır.
Amiinn
Bugün sana veda ediyorum. Uzun uzun yazmak istediğim cümleler var fakat buna gücüm yetmeyecek, biliyorum. Aptal bir umudum var, bitmiyor ama beni tüketiyor. Hâlâ bir şekilde biz olmayı başarabilecekmişiz gibi geliyor. Oysa hayatında bir anıdan ibaretim yalnızca. Sence de garip değil mi? Ben sana veda edemezken aklının ucundan dahi geçmiyor varlığım. Sana tek bir mesaj atmamak için kendimle verdiğim savaşta hep yaralı çıkıyorum. Ben çok yoruldum. Seni sevmeyi istemiyorum.