Tâbiînin büyüklerinden Hasan-ı Basrî Hazretleri zamanında bir kadın, onun huzuruna gelip:
"- Ey imam! Benim bir kızım vardı. Birkaç ay evvel vefat etti. Fakat öldükten sonra onu hiç rüyamda görmedim. Durumu nedir, ne hâldedir? Çok merak ediyorum. Onu rüyamda görmem için bana bir duâ öğretir misiniz? Hiç olmazsa onu rüyamda görüp tesellî
İnsanın dile getirebildiği en temiz, en duru sözcük
"anne", en güzel sesleniş "anneciğim" dir. Bunlar küçük oldukları kadar yüce; umut, sevgi ve şefkatle yoğrulmuş, insan yüreğinin tüm inceliğini, tatlılığını ve sıcaklığını yansıtan çok güzel sözcüklerdir. Anne hayatta her şeydir: Hüzünde teselli, kederde umut ve zayıflıkta güçtür. Sevginin, şefkatin ve bağışlamanın kaynağıdır. Annesini yitiren, başını koyacağı bir göğsü, ona dua eden bir eli ve onu koruyan bir bakışı yitirir.
Doğadaki her şey anneden söz eder: Güneş yeryüzünün
annesidir, onu ısısıyla beslemek için emzirir, ışıklı kollarıyla
sarıverir ve ancak akşam olunca, denizin dalgalarının ritmiyle, kuşların ve ırmakların şarkılarıyla yatıştırıp uyuttuktan sonra bırakır. Yeryüzü ağaçların ve çiçeklerin annesidir, onları dünyaya getirir, emzirir ve sütten keser; sonra ağaçlar ve çiçekler sulu meyvelerine ve canlı tohumlarına karşı şefkatli birer anneye dönüşürler. Varoluş içindeki her şeyin annesi de güzellik ve aşk dolu, ebedi Evrensel Ruh'tur.
Sayfa 54
03.06/Fakat Asla Ümitsizliği Değil...
Merhaba güzel sevgilim :). Nasılsın? Bak bizim günlerimiz başladı. Bugünü hatırlıyor musun? İki sene önce bugün yaşadıklarımızı hatırlıyor musun? Ben unutmuyorum. Tır parkını hatırlıyor musun sevgili? Dere kenarını hatırlıyor musun, orada annenle telefonda konuştuğunu hatırlıyor musun? Teyzenlere yakın olduğunu söylemiştin, o yüzden oranın uygun
Ben yaşıma göre ciddi aktif bir hayat yaşıyordum. Bir anda her şey kapandı. Bir hafta on gün bir sarsıntı geçirdi insan "Ne oluyoruz Yarabbi?" diye düşünmeye başlayınca her bilenin üstünde bir başka bilen vardır ayeti akıllara geldi. Biz Allah'ın yeryüzünde halifesi olarak bu kadar aciz miyiz? Dedim ki, "Rıza-i ilahi böyle gerçekleşti, tecelliyat böyle oldu." Tecelliyat böyle olunca bizim de murâd-ı ilâhîye bakıp dikkat etmemiz gerekir. İşte o arada bir kısım insanı rahatsız eden yatsı namazı sonrası münacatlar okunmaya başladı minarelerde. O bana göre çok büyük, güzel bir sosyal hadiseydi. Bir büyük cemaat rabbine niyaz ediyor, iltica ediyor, dua ediyor ve istimdat ediyordu.
